J-23 wrote:
>> Nie. To te normy i zasady postępowania, które umożliwiają pełny
>> rozwój człowieka i chronią przed wyrządzaniem krzywdy innym a także
>> sobie.
>> Poza symbolami i zasadami wyznania na przykład to jeszcze: polegają
>> też na pomaganiu innym, na uznaniu i ochronie godności ludzkiej,
>> prawa do światopoglądu, na poczuciu sprawiedliwości, współczuciu,
>> odpowiedzialności, przyjaźni i jeszcze paru innych ważnych sprawach.

> W katechzmie nic nie ma na temat zasad wspolzycia miedzy ludzmi.
> Starszy sie tylko nipokornych.

> Opublikowany w 1992 r Katechizm sklada sie z pelniacej rolę wstepu
> konstytucji apostolskiej Jana Pawła II "Fidei depositum" oraz z 4
> części:

> * Pierwsza czesc jest szczegolowa analiza poszczegolnych elementow
> Credo - wyznania wiary.
> * Druga czesc omawia celebracje misterium chrzescijanskiego, czyli
> zagadnienie misterium paschalnego - tajemnicy smierci i
> zmartwychwstania Chrystusa oraz poszczegolne 7 sakramentow Kosciola.
> * Trzecia czesc dotyczy zasad moralnosci chrzescijanskiej, ze
> szczegolnym uwzglednieniem przykazan Dekalogu.
> * Czwarta czesc okresla cechy modlitwy chrzescijanskiej, ze
> zwroceniem uwagi na modlitwe Ojcze nasz.

Dla Twojej wiadomości: Moralność chrześcijanska czyli inaczej etyka
chrześcijańska o niczym innym nie mówi tylko o relacjach z innymi. Do czego
chciałbyś odnosić moralność jeśli nie do innych współżyjąch ludzi?


>> Mówmy o tym, jaki przekaz religie świata niosą ze sobą, a nie o
>> odłamach fundamentalistów. Żadne liczące się i uznane za religię
>> wyznanie nie zawiera w swoich zasadach propagowania ludzkiej krzywdy
>> i zabijania.

> Patrz dzihad:
> http://pl.wikipedia.org/wiki/D%C5%BCihad

""Bardzo często, kiedy mowa o islamie, słyszy się słowo dżihad w znaczeniu
"święta wojna". Dżihad ma jednak w języku arabskim dosłowne znaczenie:
"dokładanie starań, podejmowanie wysiłków" (ten sam rdzeń dż-h-d jest w
słowie idżtihad - "wysiłek, tworzenie prawa" czy mudżahid - szyicki uczony
prawnik). Terminem tym określa się w islamie wysiłki i starania na "ścieżce
Boga" w celu ustanowienia w świecie panowania dobra i sprawiedliwości, a
wykorzenienia zła i ucisku, a zatem także wszelkie działania podejmowane na
rzecz szerzenia islamu. W islamie nie było nigdy pojęcia "świętej" czy
religijnej wojny, całe życie muzułmanów jest bowiem podporządkowane Bogu.
Jak formułuje to prof. J. Danecki, "kopanie piłki czy jedzenie szparagów
jest dla muzułmanina tak samo religijne jak odmawianie modlitwy"."" -
fragment artykułu "Nie bój się Islamu" z "Więzi"



>> Żyjesz przecież dzisiaj.

> To mam zapomniec o historii? Jak mowimy o chescijanskich korzeniach
> kultury europejskiej, to prosze bardzo!

Nie zapominaj, tylko interpretuj ją ze zrozumieniem! Trochę wiary! ;)

--
pozdrawiam
michał