Dnia Sun, 13 Jan 2008 14:21:22 +0000 (UTC), Małgorzata Krzyżaniak
napisał(a):

> Pewnego dnia, a było to Sun, 13 Jan 2008 14:10:52 +0100, przyszła do mnie
> wiadomość z adresu <i...@w...pl> i powiedziała:
>
>> Współczuć można, jak sama nazwa wskazuje, czującemu to samo... a ja nie
>> czuję dyskomfortu z powodu swych uprzedzeń, więc nie dziękuję - jestes
>> samotna w swoim odczuciu, widzisz problemy, gdzie ich nie ma, wczuwasz się
>> w wyimaginowane chorobliwe stany psychiczne; nadmierna i nietrafnie
>> ukierunkowana empatia - raczej ona się nadaje do leczenia, bo może niedługo
>> zaczniesz "napadać" ludzi na ulicy, otulając ich szalami lub zapinając czy
>> rozpinając palta wg własnego odczucia, czy ma być im zimno, czy ciepło.
>
> Szczęśliwie mi nie grozi. Doprecyzowując - "współczuję" było figurą
> retoryczną.

Wobec tego źle użytą, bo sugerowała konieczność odzewu :-)

>> Widziałam taką jedną panią, która ponadto niektórych obcałowywała,
>> niektórych gładziła po głowie itd. To było smutne...
>
> Może nie brała tych leków, co powinna...

Aha, rozumiem, że Ty bierzesz? No to OK, że skończyło się w tym przypadku
tylko na sugerowaniu mi paranoi...
:-)