Pan Dirko napisał:

>> Jasno tutaj widać, że kompostowanie trawy, to rzecz zbyt złożona
>> dla prostego parmenidesowego "byt jest, a niebytu nie ma". Tu
>> trzeba mądrości, jaką miał Sokrates.
>
> Hejka. Bez przesady.

A ja myślałem, że gdzie jak gdzie, ale na grupie o ogrodnictwie za
przesadzanie ganić nie będą.

> Wystarczy zajrzeć do literatury.

Miałem troche literatury ogrodniczej, głównie przedwojennej. Trzymałem
w pudle w garażu, tam czekała na uporządkowanie. Niedawno się okazało,
że akurat w tym miejscu dach przeciekał. Teraz ta literatura nadaje się
głównie na kompost.

> W trakcie kompostowania możemy mieć do czynienia z czterema procesami:
> butwienie, gnicie, zakiszanie i humifikacja. Nieprzyjemnych zapachów
> możemy oczekiwać podczas gnicia (siarkowodór) i 1-go etapu procesu
> zakiszania (kwas masłowy, amoniak).

Czy popełnię błąd, jeśli powiem (bez pomocy literatury), że można mówić
o kompostowaniu sensu stricto i sensu largo? Takie kompostowanie w ścisłym
sensie, to zdaje się proces biologiczny w środowisku bogatym w wilgoć
i tlen. Tak jest na przykład w przemysłowych kompostowniach. A jak się
ciepnie byle co byle gdzie na kupę, to może być różnie. Czasem coś skiśnie,
czasem nadgnije. I śmierdzi jak nieboskie stworzenie. A te parę pytań,
co je odnośnie kompostownika zadał inicjator wątku, to one miały na celu
uniknięcie takich sytuacji. Może więc o tym porozmawiać, a nie tylko o tym,
kto większego smroda potrafi wyhodować.

> Prawidłowo zrobiony kompost ładnie pachnie jak leśna ziemia próchniczna.

"Prawidłowo", w przypadku kompostu, znaczy chyba tyleż samo co "widłowo".
Rzecz w tym, by dźgać widłami, przerzucać, napowietrzać i nawadniać.

> PS Dobra kiszonka również pachnie przyjemnie kwasem mlekowym. :-)

Chyba że w beczce.

Jarek

--
Będzie mydło RIF
Pachnące jak ziemia
Arbeit cię uwolni
Także od myślenia