"ksRobak" w news:b8f103$478$1@inews.gazeta.pl...
/.../

> ponieważ zostałem wywołany grzecznie odpowiadam: ;)

Witaj księżeR. :).

Zostałeś wywołany z rozmysłem, gdyż - i tu wyjawię swoje niepojęte na ogół
cele - to spotkanie może być twórczą ilustracją błędnego rozumienia zjawiska
"kopa" ;), i tzw. przepychanek, do czego skłonna jest bardzo, zaabsorbowana
efektami pirotechnicznymi działań nierozumianych, publiczność. Nie znaczy to
jednak, że "kopy" są tylko jednego rodzaju, ale o tym już wiemy.

> "kopy" stymulujące których można się uczyć całe życie, mogą przynosić
> odwrotny skutek do zamierzonego
> według ksRobaka, jeśli chcemy coś od drugiej osoby mówimy jej to wprost
> używając zarówno określeń słownikowych jak i metafor psychika ludzka
> jest zbyt delikatną materią aby robić na niej eksperymenty typu:
> ja cię kopnę i zobaczę co z tego wyjdzie

Rozumiem księżeR, że nad wyraz unosisz zdolność iskających się osobników
do autowglądu, który to mógłby być podstawą _rozumienia_ określeń
słownikowych jak i metafor rzucanych w przestrzeń bliżej nieokreśloną jak
piłeczki gnojne. Inaczej mówiąc sam dajesz _deklarację_ dogłębnego
rozumienia tego, co jawi Ci się w Twoim polu widzenia. Ano - spróbujmy...

Wyobraź sobie księżeR odwrócony lejek. Takie zwykłe domowe urządzenie
o nieprzeźroczystych, stożkowych ściankach i z bardzo cieniutkim i dziewiczo
zatkanym od urodzenia otworkiem w części centralnej. Takiż lejek w moim
najgłębszym przekonaniu nosi na własnej świadomości każda żywa istota.
Nosi go i nosi, nie wiedząc o tym bardzo długo, albo i do końca życia.
Lejek ogranicza pole "widzenia" nosiciela do przestrzeni poniżej, w której
przecież kłębi się samo życie. Ileż tu spraw do załatwienia, ileż obrazów
do zobaczenia, ileż słów do nauczenia i zrozumienia... ;)).
Czy zdajesz sobie sprawę księżęR., że lejki takie mają nad sobą wszyscy?
Że lejki te są __z natury__ nieprzeźroczyste? Że ustawienie wielu nosicieli
lejków w jednym zgrupowaniu jest powodem wielu interesujących zjawisk,
od zabawnych do smutnych? No i czy zdajesz sobie sprawę, że lejki bywają
bajecznie różne (w sensie ogarnianej przez nie przestrzeni), gdyż bajecznie
różne są ludzkie umysły i stan ich posiadania?
Jedne więc są malutkie i ciaśniutkie - pozwalają zobaczyć zaledwie mały
stożek pod sobą - inne są nieco większe, obejmują więcej przestrzeni włącznie
z widokami górnych części lejków mniejszych. Jeszcze inne.... końca nie widać!!
Czy czujesz teraz w jaki sposób właściciele lejków mniejszych postrzegają
pohukiwania z niepojętych dla nich przestrzeni powyżej ich świadomości?
Czy wyobrażasz sobie jakie mogą być reakcje tychże na nierozumiane hałasy
i naciski (w tym czasem bolesne) pochodzące od czegoś, co nie jest
_identyfikowalne_, ponieważ we własnej przestrzeni postrzegania nie
posiadają ani słów, ani metafor, ani wreszcie narzędzi służących rozumieniu
na poziomie innym niż widziany pod własnym lejkiem?

Twoje głęboko humanitarne zalecenie aby
> wprost używając zarówno określeń słownikowych jak i metafor
jest fikcją literacką, bowiem nie ma czegoś takiego jak "wprost" w różnorodnej
i rzeczywistej przestrzeni. "Wprost" mogą się porozumiewać jedynie nosiciele
lejków o zbliżonych do siebie parametrach. Zauważ przecież, jak w tym tutaj
laboratorium wykwitają stale naturalne nisze zagospodarowywane przez
lejkarzy wzajemnie się rozumiejących. W takiej lokalnej niszy dwaj lejkarze
mogą gaworzyć ze sobą w nieskończoność sądząc słusznie, iż osiągają szczyty
własnych intelektualnych możliwości i niesłusznie, iż może to być również
interesujące dla wszystkich innych lejkarzy. Będzie interesujące dla tych, dla
których "ich pohukiwania" dochodzą z przestrzeni równoległej lub powyżej
ich własnych lejków - a takich lejkarzy tez znajdziesz przecież wiele.

Ważnym tu spostrzeżeniem powinno być to, iż pohukiwania dochodzą z różnych
stron a pierwszoplanowym zadaniem _dla każdego_ jest próba ich identyfikacji.
Próba nie polegająca broń boże na pośpiesznej i uspokajającej klasyfikacji -
zaszufladkowaniu do znanych kategorii zachowań stadnych.(często do kategorii
"niehumanitarny kop").

Głosy niezrozumiałych pohukiwań winny być bardzo gorącym w odbiorze
sygnałem istnienia nierozumianego świata - impulsem do wytężonej pracy
autoidentyfikacyjnej - stwierdzenia istnienia lejka _nad_własną_głową_
(świadomością) i gorączkowych próbach znalezienia otworu z dziewiczą
błoną!! Nie będę tłumaczyć co się z taką błoną robi, choć mogłoby to być
ciekawe... Faktem jest, że zapominanie o niej (jak i o całym lejku) prowadzi
do uwiądu w nieświadomości. Pocieszające jest to, że w naturze ludzkiej jest
jednak dążność do rozprawiania się i z takimi przeszkodami.
Błogosławieństwem zaś jest, _gdy_ to rozprawianie się jest działalnością samą
w sobie świadomą, gdzie współdziałają w jednym celu i emocje i logika rozumu.

To, co najpiękniejsze w tej metaforze moim zdaniem, to fakt, że takich dziurek
do przepracowania, normalny człowiek może napotkać w życiu wiele, a każda
z kolejnych stanowi otwór lejka o większej średnicy kielicha i zawieszonego
wyżej nad polaną zdarzeń. Inaczej mówiąc mamy do czynienia z kolejnymi
kokonami świadomości, gdzie po przedziurawieniu jednego natychmiast
ubieramy się w następny, o bardziej pokaźnych rozmiarach i parametrach -
niemniej skonstruowany wedle tego samego schematu lejka z zaślepioną dziurką.

Dostrzeżenie tej prawidłowości (otworka z błoną dziewiczą) nadaje życiu
prawdziwy sens. I wówczas żadne kopania nie są straszne.


> :-)
> ksRobak

pozdrawiam
z uszanowaniem
All ... z Gormenghast