Użytkownik "patrycja." <p...@K...pl> napisał w wiadomości
news:b67is1$81d$1@atlantis.news.tpi.pl...

> ok, może przykład.
> mam Przyjaciela,

Wiesz, na podstawie tego co piszesz, to (z tego jak ja to widzę) możesz
chyba zrezygnować z tego dużego P, a zresztą w ogóle z określenia
'przyjaciel', no i z czasu teraźniejszego.
Wam się tylko _wydawało_ że jesteście przyjaciółmi, a naprawdę nie byliście
nimi, co najwyżej bardzo zażyłymi znajomymi. Tak jak pisałam, o przyjaźni
można mówić wtedy, gdy przetrwa próbę czasu, rozstania, przeciwności losu,
'zmiany', o których mówimy, słowem: jeśli jest rzeczywiście trwała i
prawdziwa, nic nie stanie jej na przeszkodzie. U Was niestety stało się
inaczej. Oddalacie się od siebie. Psychicznie, bo oddalenie fizyczne nie ma
większego znaczenia, można bardzo długo się nie widzieć, ale nosić w sercu
tę drugą osobę, no a poza tym są przecież maile. Wystarczy chcieć. Nie ma
też większego znaczenia to, że żyjecie w innych środowiskach. To że on ma w
swoim otoczeniu jakiś nowych, nie znanych Ci ludzi, nie oznacza jeszcze, że
są oni dla niego tacy ważni jak Ty.
No ale z tego co napisałaś, wynika że po prostu - 'czar prysł' i tyle. Być
może powiedzieliście sobie już wszystko. Jeżeli nie macie już ze sobą
wspólnego języka, to moim zdaniem nie ma sensu ciągnąć tego na siłę.


> to było całkiem płynne i naturalne przejście. byliśmy dla siebie...
> kawałkiem nieba które niechcący wpadło w naszą sieć, ale ta sieć stawała
się
> coraz rzadsza i rzadsza... aż niebo się z niej całkiem wydostało. ale to,
że
> nie ma go teraz, nie znaczy przecież że go nigdy nie było.

Teraz tak myślisz, bo żyjesz jeszcze wspomnieniem tego co jeszcze niedawno
Was łączyło, to są jeszcze świeże emocje. Myślę, że dopiero z perspektywy
dłuższego czasu będziesz mogła ocenić - na trzeźwo - czy to co było między
Wami miało w ogóle jakąś wartość.
Tak to widzę :-)
Pozdrowiątka i uśmiechy :-)
Elle.