Użytkownik "Grzegorz Nowaczyk" <g...@e...pl>
napisał w wiadomości
news:002101c24395$5ef68ec0$4a01a8c0@ad.europolmeble.
pl...

> Czy jeżeli ja ją nadal KOCHAM powinienem walczyć o ten
związek? Każda moja
> próba odnosi odwrotny skutek

Oczywiście, że powinieneś, bez względu na efekt końcowy.
Myślę tylko, że powinieneś to robić we właściwy sposób bez
rejtanowskich scen przy drzwiach do mieszkania. Trudno
jednoznacznie coś tobie doradzić, ponieważ nie do końca
wyczuwa się źródło waszego konfliktu. Z jednej strony
wychodzi kwestia twojego zaniedbania żony, co wydaje się być
oczywistym czytając twój post. Z drugiej strony postawa
twojej żony - sam nie wiem. Piszesz, że twoje obecne
starania nie odnoszą żadnego skutku i wygląda to dość
czarno, ponieważ nie wyczuwam żadnej nici porozumienia
między wami, na bazie której można by ratować związek.
Próbować jednak trzeba. Może znajdziesz właściwą drogę
związaną ze wzajemnymi uczuciami.

>
> JEJ ZDANIE
> Ona nie chce być ze mną - on jej zawsze będzie bliski; do
mnie nic nie
> czuje - jego kocha

Czy ten platoniczny przyjaciel twojej żony jest gotów się z
nią ożenić? Jak daleko zabrnęły sprawy między nimi?


> Ja nie chcę rozejścia się z żoną tylko nie wiem co robić
żeby mi wybaczyła
> moje zaniedbania i pokochała mnie znowu - ja jej wybaczam
mimo że nie jest
> łatwo
> Co robić?

Utwierdzać żonę o swoich uczuciach, dużo czasu poświęcać
dzieciom i domowi, zapomnieć o piwku, próbować tłumaczyć, że
twoje zaniedbania rodziny nie związane były z brakiem uczuć
wobec niej i można to naprawić. Spróbuj przekonać żonę, do
refleksji, że każdy związek na początku wydaje się
wspaniały, do czasu, jak proza codzienności jego nie
przyćmi. Mam nadzieję, że wasz konflikt to sprawa twojego
zaniedbania żony, bo jeśli wynika on z obecnych różnic
charakterów, to może nie być na to ratunku. Jak żona
zapatruje się na rozbicie rodziny względem waszych dzieci?
I chyba najważniejsza rzecz. Powinieneś zacząć być dobrym
słuchaczem własnej żony. Najprawdopodobniej do tej pory
przegapiłeś bardzo wiele.
Życzę powodzenia mimo wszystko
Sokrates