jbaskab:
> Chwila.

OK. ;)

> Instynkt samozachowawczy przejawiający się działaniem na
> faktyczne zagrożenie to jedna rzecz, a instynkt samozachowawczy
> włączajacy się przy byle głupstwie to druga rzecz.

Jakie kryteria oceny proponujesz?
Opieranie sie w tym wzgledzie na naukAwym "widzimisie" czy
wyobrazeniach nie majacych zadnego umocowania w rzeczywistosci
to troche malo - nie sadzisz?

Jesli o mnie chodzi to moge tylko powtorzyc: uwazam, ze najbardziej
miarodajne moglyby tu sie okazac relacje (~historyjki) tych, ktorzy
"poplyneli w swiat" po "przelamaniu" swej niesmialosci.
To jak na tym wyszli mogloby byc poza tym pouczajace.
Niestety, takie osoby nie spiesza sie z opisaniem jak wyglada
ich zycie po odrzuceniu/zanegowaniu niesmialosci.
Szkoda. ;)

> Nie mówiąc już o tym, że ślepe słuchanie instynktów czasami
> pozbawia skrzydełek;)

Zalezy jakich. :)
Tych ~wysublimowanych - w zadnym razie. ;)

--
Czarek