Użytkownik "medea" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:4ce432f0$0$27027$6...@n...neostrad
a.pl...

W dniu 2010-11-17 16:59, Chiron pisze:

> faceci "wymiękali". Kiedy na kompie chrześnicy zainstalowałem grę "Lalka
> Barbi"- która polegała na ubieraniu Barbi i wysyłaniu jej na wybieg dla
> modelek- jej brat rozwalający każdą "strzelaninkę" prychnął pogardliwie
> i odszedł, a chrześnica wraz z koleżankami nie chciała odejść od kompa.
> Można tak długo- tylko po co? Jeśli nie widzisz różnicy między płciami-
> i to nie tylko kulturowej- to pewno ja Ci tego nie wytłumaczę.

Ale co Ty próbujesz udowodnić, Chiron? Że ojciec z córką nie ma nic do
roboty?
====================================================
==============

???? A skąd Ci to wyszło? Piszę tylko, że różnice pomiędzy płciami występują
także na gruncie psychicznym. Psychicznie jesteśmy bardzo od siebie różni-
choć zdarzają się wyjątki. Jednak Skoro Ty masz swojego animusa- a ja animę,
no to teraz jest kwestią, ile w każdym z nas jest tej płci przeciwnej:-)




Mój ojciec chodził ze mną na sanki (np. robiliśmy kuligi z samochodem w
roli konia ;) ), uczył mnie jeździć na rowerze, chodziliśmy na długaśne
spacery z psem, w czasie których opowiadał mi np. o gwiazdach i
planetach, rozwiązywaliśmy razem zadania matematyczne, tłumaczył mi
fizykę. W ogóle pomagał mi czasem w odrabianiu lekcji. Może Cię to
zdziwi, ale uczył mnie też _lutować_ (fascynowało mnie, jak fajnie
wygina się cyna ;) ), pokazywał bebechy różnych urządzeń (często
naprawiał je sam). Majsterkowaliśmy - kiedyś był taki przedmiot jak
wychowanie techniczne i czasem trzeba było coś zmontować, ojciec mi
pomagał. Graliśmy też w różne gry, bawiliśmy w wilka i zająca (ja
uciekałam przed wilkiem), a lalkami bawiłam się z koleżankami lub
siostrą. A chyba najważniejsze, co dał mi ojciec, to poczucie
niesamowitego bezpieczeństwa. Ojciec był dla mnie w dzieciństwie
najważniejszą osobą. Mama zwykle zaganiała mnie do sprzątania i innych
domowych prac i na tym kończyła się jej rola w moim wczesnoszkolnym
dzieciństwie. Oczywiście ojciec też nie był ideałem, miał sporo wad, ale
uważam, że w swojej roli się sprawdził. Zresztą do teraz mamy dobry
kontakt, możemy powiedzieć sobie niemal wszystko. Wiem, że nawet w tej
chwili nie ma takiej rzeczy, której by dla mnie nie zrobił.
====================================================
=================
No i super, naprawdę. Pisałem, że nie da się wychować córki bez prawidłowego
wzorca ojca. Ja tylko piszę, że chyba ja w roli ojca córki bym sobie nie
poradził. Może teraz- 27 lat temu- raczej nie. Nie miałem kompletnie
pomysłu, jak miałbym córkę wychowywać. Nie czułem tego. Bardzo chciałem mieć
syna. Tyle- i tylko tyle.



I wyobraź sobie, że ten ironiczny los (bo przecież nie przypadek ;) )
sprawił, że po wielu perypetiach wyszłam ni stąd ni zowąd za faceta,
który ma dokładnie tę samą datę urodzenia, co mój ojciec (oczywiście rok
jest znacznie późniejszy ;) ).
====================================================
======================
Z całą pewnością nie był to los- ale Wasz wybór, Droga Ewo:-). Twój wybór
wzorca taty- bo czy tylko datą urodzenia Twój małżonek przypomina Ci tatę-
czy tych podobieństw na poziomie archetypu znajdziesz więcej? Potrafisz na
to pytanie odpowiedzieć?


Chiron

Prawda, Prostota, Miłość.