Forgoth napisał(a) w dniu 22 kwi 2002 tak:

> Obserwowalem ludzi w moim otoczeniu i zauwazylem ze nie potrafia
> sie smiac.

Sama obserwacja jest sprawa ciekawa. Intryguje mnie to troche. W koncu
mam grupe przyjaciol. Czuje sie w ich obecnosci swobodnie. Raczej nie
ukrywam mojej osobowosci. Kiedy sobie pomysle, ze jakis znajomy
swiadomie mnie obsewuje, analizuje moje zachowanie, ocenia to czuje sie
lekko zniewolony, tak jakby nikt nie pytal sie mnie o zdanie. Czuje sie
nie swoja. Jakby mnie ktos ciagle obserwolal. Nie mam z tego powodu
zadnych lekow, bardzo rzadko o tym mysle, niemniej dziwnie sie czlowiek
czuje jak sobie pomysli, ze w kazdej chwili moze byc poddany ocenie
kolegi.

Natomiast co do smiechu (a raczej umiejetnosci radowania sie) to
uwazam, ze przemija ona wraz z wiekiem. Osobiscie znalem tylko jedna
osobe, lat ponad 30, o ktorej mozna powiedziec: ten czlowiek jest
radosny, lubi sie smiac. Byl to moj nauczyciel od historii i PO.
Szkoda, ze takich ludzi nie ma wiecej.







--
Pozdrawiam
Łukasz [l...@t...pl]
Suma inteligencji na planecie jest stała. Populacja rośnie.