Wprąciłem się, gdyż Jacek <j...@w...pl> i te mądrości wymagają
stanowczej erekcji:

>> Czyli ma zmienić w sobie poczucie, że chce być jedyną - odkryć
>> nową siebie i pozwolić się tej drugiej wprowadzić do siebie? Dobrze
>> rozumiem?
> Zupełnie źle, zauważać więcej i w dojarzalszy sposób kochać,
> do dotyczy obojga, inaczej ten układ nie ma sensu.
> A to czy jest jeszcze ktos w tym momencie ma małe znaczenie.

Ale wiesz, że na chwilę obecną (no na wczoraj, bo dziś nie czytałem
postów Agati jeszcze) to mąż chce zerwać z Agati i wynieść się do
kochanki?
Powtarzam to po wielokroć - to, o czym piszesz, może być receptą, ale
na następnym etapie: gdy mąż zdecyduje się wybrać Agati.

>> Rok temu sam opisywałeś swój problem - i jakoś nie brałeś pod
>> uwagę, że Twoja Żona zgodzi się na Kochankę, ani tego nie
>> wymagałeś od Niej? Zapomniał wół...?
> Skąd wiesz o czym rozmawialiśmy.
> Nic nie zapomniałem.

To czemu nie wybrałeś sobie obu naraz, skoro kochałeś obie?
Nie sądziłeś czasem, że byłoby to swego rodzaju upokorzenie dla
Kobiety?

>> O jakim odkrywaniu i wzbogacaniu się piszesz zatem, o jakiej
>> tolerancji? Na współistnienie kochanki?
> Nie, toleracji na nasze ułomności.

No tak - czyli na fakt, że mąż kocha obie naraz.
Czyli - jeśli za rok imć Jegomość Wielkie Serce odkryje, że kocha
jeszcze jedną kobietę i ma ona 17 lat - też trzeba będzie tolerować
jego ułomność?
"Miłość Ci wszystko wybaczy"?

>>>> A co na to żona, na owo odkrywanie? Też wspaniałomyślnie
>>>> udziela połowę miejsca w Twoim sercu tej drugiej?
>>> nie ma żadnej drugiej

A czemu nie ma, skoro mogły być obie bez szkody dla siebie, jak to
utrzymujesz? Czysty zysk dla Ciebie.
Mieć Mercedesa albo dwa - wybór jest prosty (dwa!). Dlaczego zatem Ty
wybrałeś jeden, skoro mówisz, że mogłeś mieć dwa, i oba kochałeś?

>> Czyli żona nie potrafiła się podzielić Tobą z Inną, być jedną z
>> dwóch, tak?
> Potrafi.

j.w.

>> To dlaczego Agati powinna znaleźć w sobie, zgodnie z Twoimi
>> radami, pokłady takiej tolerancji, odrodzenia się na nowo i
>> wybaczenia Mu, skoro On nie zamierza niczego zmienić - a jeśli już,
>> to zostawić właśnie Agati?? Bo to fajnie tak - mieć haremik?
> Bzdura, aby coś sie udało oboje muszą się zmienić, i te zmainy są
> daleko idące choć pochodzące z drobnych spraw, z takich miniaturek
> nad którymi normalnie przechodzimy do porządku dziennego. Zycie to
> nie tylko seks, tak jak piszesz ciągle tej sferze życia.

Dobrze, oboje muszą się zmienić - w końcu to napisałeś. Zechciej
jednak zauważyć, że na razie mąż nie chce spędzić z Agati reszty
życia.
I dlatego to od niego wszelkie zmiany powinny się rozpocząć. To on
zawinił, on powinien wykazać chęć naprawy wszystkiego (a nie - brania
kity z chaty, ze swoją nową dupeczką).
Potem możemy myśleć nad tym, czy Agati powinna przebaczyć, czy nie.
Na razie nie mąż nie ma zamiaru uznać swego błędu - ba, twierdzi, że
dobrze wybrał (chce spędzić życie z kochanką).


--
Z poważaniem,
Z. Boczek
"Pan jest zerem!" (L. Miller)