Adam Pietrasiewicz napisał(a):
> Ja nie bardzo rozumiem w jaki sposób byłoby to możliwe, choć wierzę, że
> takie przypadki mają miejsce.

Jestem żywym przykładem. Z osoby z orzeczeniem o całkowitej niezdolności
do pracy ZUS uczynił mnie całkowicie zdolnym do pracy i pozbawił renty.

> Istnieją jednak jeszcze instancje odwoławcze, czyli sądy. I o ile wiem,
> a też się nieco z tym zetknąłem - MOŻNA dochodzić swoich praw. I trzeba.
> I można odnieść sukces.

Można, ale nie trzeba. Sądy opierają swoje wyroki na opinii biegłych,
których uznają za rzetelnych fachowców - niezależnie od tego, co ci
napiszą.
Przykład z opinii biegłych opiniujących w mojej sprawie:
1) Jeden z biegłych podczas badania nawet nie zauważył, że mam
aparaty słuchowe. W trakcie badania podchodził do mnie, przykładał
ucho do słuchawki i wołał, że (cytuję) "Pan to musi słyszeć!".
2) Inny biegły w swojej opinii napisał: "100% głuchoty. Brak oznak
kalectwa.".
3) Biegli z Medycyny Pracy stwierdzili, że nie ma żadnego polepszenia
stanu mojego zdrowia w porównaniu do wcześniejszych opinii (również
tej przyznającej całkowitą niezdolność do pracy i wcześniej II grupę
inwalidzką). Ale ponieważ ukończyłem studia w normalnym trybie i
zarabiam pisząc artykuły (na umowę o dzieło, w warunkach
dostosowanych do mojej niepełnosprawności), to nie można mnie uznać
za całkowicie niezdolnego do pracy. W uzupełnieniu stwierdzili, że
wszyscy poprzedni orzecznicy wydali swoje orzeczenia bezpodstawnie,
i że jestem co najwyżej częściowo niezdolny do pracy. Pomimo braku
jakiegokolwiek uzasadnienia takiej opinii, sąd uznał ją za
wystarczająco uzasadnioną.

Jeszcze tylko przypomnę, że od takich orzeczeń nie przysługuje kasacja,
więc droga sądowa kończy się na Sądzie Apelacyjnym.

Pozdrawiam,
Gerard