> Pytanie, jak w temacie. Czy komuś się udało i czy było warto? Trwam w
wielkim
> zamęcie i nie wiem co dalej. Kocham, ale czy dam radę. Czy mogę uwierzyć,
że on
> także kocha (tak przynajmniej mówi)? Zostałam zraniona i pozbawiona wiary
w
> miłość. Nie był to przelotny romans, ale kilkumiesięczne płomienne uczucie
> opate bardziej na więzi duchowej jak cielesnej. Jak zapomnieć o
kłamstwach,
> którymi byłam karmiona, dopóki fakty czarno na białym nie świadczyły o
czymś
> innym. Jesteśmy małżeństwem przeszło osiem lat, mamy wspaniałą córeczkę,
ale
> czy to wystarczy? Powoli popadam w paranoję. Ciągle jestem czujna i
sprawdzam.
> Nie mogę narazie zaufać. Czy to mija? A tamta kobieta jest ciągle obecna,
> ponieważ utrzymują kontakty na polu zawodowym i tak będzie dalej.
Codziennie
> zastanawiam się co będzie dalej, nie potrafię sobie znaleźć miejsca w domu
i w
> pracy. To tak boli. Wiem, że czas goi rany, ale czy warto walczyć. Jeżeli
> pomimo walki polegnę będzie jeszcze gorzej.
> oszukana żona

Walczyłem ---> poległem
Jedyne zdrowe rozwiązanie to kopa zdrajcy i powolutku do przodu.

powodzenia