bary wrote:
> No czasem trzeba się podporządkować 'fizycznie'. Takim przykładem jest
> np. wojsko... Ale mi chodziło o postawę 'psychiczną'. Gorzej jeśli ktoś nas
> ogranicza psychiczne, takiemu czemuś nie powinniśmy się poddawać, bo wówczas
> zatracamy siebie.

Odczuwajac podporzadkowanie fizyczne podporzadkowujemy sie rowniez
psychicznie. Mozna sie poddac nic na tym nie tracac - rozumiejac, ze nic
sie utracic nie da. To zalezy czy ma sie wstarczajaco duzo przestrzeni
samego siebie. Jesli ta przestrzen to tylko swiat zewnetrzny to nie
dobrze. Jesli ta przestrzen jest jednak elastyczna a nawet
nieograniczona wtedy nie ma powodow do obaw :-)

> Ekstrawetyzm IMO polega na umiejętności oderwania się od bycia z
> zasadami, ale bycia 'intuicją' (oczywiscie z wyuczonych podświadomie
> doświadczeń... inaczej się nie da)... To jest chyba wstęp do medytacji...
> koncetracji tak silnej, że poczucie istnienia znika wraz z wszystkim co
> dookoła...

To zalezy. Rownie dobrze poczucie istnienia moze byc wyczuwalne o wiele
glebiej. W praktykach medytacyjnych stawia sie czesto zadanie
zrozumienia ze nie ma sie od czego odrywac. Jesli wszystko jest dobre /w
sensie uzytecznosci/ po co sie odrywac ? Wyobraznia i przestrzen
widzenia stac sie moga plynnym i interesujacym doznaniem. Wazne jest by
nie poddawac sie tej fali, albo jeszcze lepiej by poddac sie jej w pelni
swiadomie, z poczuciem bycia - nie wysilajac sie nad sposobami kreowania
wszystkiego po swojemu, subtelnie tracac przy tym grunt pod nogami,
gubiac sie w oczekiwaniach na najlepszy z mozliwych rezultatow.
uszanowanie
pk