Już parę dni temu Monika Gibes napisała:

> W polskim prawie, obowišzek alimentacyjny rozkłada się po równo,
> stosownie do możliwoœci obojga rodziców. Obowišzek alimentacyjny może
> być w częœci lub całkowicie wypełniany przez osobistš pieczę i opiekę
> nad dzieckiem. To oznacza, że praktycznie rodzic, który zajmuje się
> dzieckiem na codzień, powininen wydawać na jego utrzymanie mniej niż
> rodzic, z którym dziecko nie mieszka.

I jeœli ten "gorszy" rodzic jest z dzieckiem trzy godziny co dwa tygodnie,
to jest to łatwe do "wyceny". Ale jeżeli jest dwie doby na tydzień (pištek
wieczór- niedziela wieczór z zegarkiem w ręku) to już MSZ wymaga
zastanowienia.
I teraz, patrzšc jeszcze raz na
> rozkłada się po równo, stosownie do możliwoœci obojga rodziców
(i abstrahujšc od równoœci zależnej) proszę Szanowne Grono o opinie n/t
takiego właœnie układu- szczególnie jak to widzš kobiety, których tu
niemało. I o ile aspekt moralny nie jest tu szczególnie kontrowersyjny, to
nie mam takiego zdania o aspekcie ekonomicznym. Dla ułatwienia podpowiem że
dziecko ma 7 lat i wystarczajšco dużo ubrań na zmianę. A dla utrudnienia-
że 5 dni to pipidówek a 2 to stolica, rolki, basen, kino i takie tam.
Czy sš tu jacyœ praktycy?
Gdyby ktoœ miał wštpliwoœci, pytanie wprost brzmi: ile w takiej sytuacji
powinien płacić "gorszy" (pracujšcy, weekendowy) rodzic i na kogo?

z góry dziękuję i nie opuszczam Was
--
Alf/red/