Po powrocie z Hiszpanii i chcac jak najszybciej zapomniec te ciezka i
regularnie tonaca w oliwie kuchnie, zrobilem wczoraj "kolacje po wlosku"
Zadne z tych dan nie jest zrobione wedlug jakiegos przepisu, ale wszystki sa
dzielnie "wlosko podobne"
Dla dwoch osob :
1) Zimna zupa z cukini
2) Spaghetti aglio olio peperoncino (klasyk)
3) plasterki cielece w zielonej cytrynie

1) Pokroic na kawalki dwie dokladnie umyte cukinie, wrzucic do gotujacej
wody na 3-4 minuty
Byle nie dluzej!!! rozgotowana cukinia ma dokladnie "0" smaku.
Wrzucic do garnuszka cukunie, 1 jogurt naturalny, rozgnieciony zabek
czosnku, troche posiekanego szczypiorku sol i pieprz
Rozbic to wszystko mikserem na ladna jaso zielona mase, dolac wody do
konsystencji zupy albo wrzucic kostki z lodu (szybciej bedzie chlodne) i to
koniec. Oczywiscie doprawic do smaku.

2) Spaghetti jeszcze twardawe smazyc na patelni w malej ilosci doskonalej
oliwy z mala iloscia peperoncino (uwaga, pieklo w gebie!)
Zaraz przed podaniem dodac zabek (albo ile wola zabkow) czosnku i starty
parmezan.
Osobiscie nie smaze czosnku poniewaz latwo staje sie gorzki czyli
paskudny...

3) Ostro podsmazyc mieso. Na glebokiej patelni przygotowac sos (dobra
musztardowke) : pol na pol bulion i biale wino + lyzeczka do herbaty
musztardy, sok z pol zielonej cytryny (jesli nie ma to z normalnej, ale
uwaga na ostrosc) lyzka do zupy koniaku do gotowania albo slodkiego wina czy
po prostu szczypte cukru. Dobrze wymieszac i sprawdzic czy opozycja smakow
ostry/kwasny/slodkawy istnieje, i czy ten sosik jest po prostu smaczny.
Na malutkim ogniu podsmazone mieso ma sobie pyrkac w tym sosiku kiedy ma
jemy zupe z cukini. Poniewaz plasterki sa cienki i juz podsmazone, te
powiedzmy 10 minut w sosie nadadza miesu rozkoszny letni kwaskowaty smak.
Podawac po wlosku tzn z chlodnym winem i cieplym usmiechem


--
Amicalement Paul Urstein