W moim poprzednim poście pt. "Wolnosc prymitywna (niedojrzala)" (15 VII)
napisalem, ze jesli poznanie czlowieka jest zacmione, znieksztalcone,
uszkodzone - to jego wolnosc ulega ogromnemu uszczerbkowi. Zreszta ten fakt
jest powszechnie uznany w zyciu ludzkim, bo nawet w dziedzinie prawa,
prawodawstwa, uważa się za nieodpowiedzialnego, czyli pozbawionego wolności
człowieka, który jest pozbawiony daru używania rozumu. Brak mu bowiem
"światła" wewnetrznego, pozwalającego właściwie wybierać.

I w tym wlasnie znaczeniu male dziecko, ktore nie dysponuje jeszcze pełnią
poznania i rozeznania, jest wobec prawa "nieodpowiedzialne". Także wobec
prawa Bożego, dziecko małe nie jest odpowiedzialne, nie moze popelnic
grzechu,
bo jest nieświadome, nie posiada refleksyjnej świadomości.

Tak samo człowiek umysłowo chory nie odpowiada za swoje czyny, bo jest
u niego zakłócony proces poznawczy. Aby miec jakiekolwiek rozeznanie
pozwalajce dokonywac prawdziwie wolnych wyborow potrzebne jest dobre
rozeznanie, potrzebne sa drogowskazy i potrzebne jest niezmacone swiatlo
wlasnego rozumu.Alkohol prowadzi rowniez do takiego "zamroczenia" swiatla
rozumu, wrecz czesto nawet do utraty swiadomosci, dlatego nie mozna go
uznawac za czynnik wyzwalający, poniewaz pozbawiajac umysl swiatla rozumu,
pozbawia go tym samym wolnosci.

Jedną z waznych cech ludzkiej kondycji i ludzkiej wolnosci zarazem jest
odpowiedzialnosc. W slowie "odpowiedzialnosc" zawarta jest wskazowka co do
istoty znaczenia tego slowa i jednoczesnie waznej cechy osobowosci ludzkiej.
Czlowiek jest osoba, istota od-powiedzialną, to znaczy odbiera nieustannie
jakies wezwania pochodzace od drugiego czlowieka. Najczesciej sa to wezwania
przychodzace w postaci slowa, ale czasem rowniez znakow, gestow, emocji,
cierpienia i szczescia drugiej osoby. I czlowiek wtedy dopiero staje sie
"prawdziwym" czlowiekiem, uczlowiecza sie naprawde, realizuje siebie, swoje
powolanie i przeznaczenie, swoja nature i swoje szczescie - kiedy ODPOWIADA
na takie wezwanie.

Rinaldo