od dluzszego czasu eksperymentuje z makaronem domowym - w sumie roboty
niewiele, a wszyscy umieraja z zachwytu "jak ci sie chcialo" etc etc. Tak
wiec jak malym ksoztem zaimponowac:

maka: ja najbardziej lubie po polowie pszenna tipo 00 (u nas to najblizsza
chyba bedzie tortowa lub 550tka) i semolina (z tym gorzej, wiec w razie
braku niech bedzie sama zwykla)

jajka - po jednym na 100 gram maki. jak jestem w bojowym nastroju robie bez
jajek, z woda lub bialkami only.

I tyle. Z maki kopczyk, w srodek jajka, beltam i powli zagarniam make, aby
wyszla masa i sie nie rozlalo. Potem ugniatam, dodajac ew. maki (wilgotnosc
zalezy od rodzaju maki, wielkosic jajek, powietrza, czasami mozna i 20% maki
dodac wiecej). Zagniatanie zawsze reczne - po pierwsze lubie, po drugie
makaron ma inny smak niz z maszyny - ale jak ktos woli maszyne, prosze
bardzo ,byle powoli. Po ok. 10 minutach zostawiam na 0,5h. Potem walkuje -
tutaj z reguly preferuje moja maszyne do makaronow, wiec dziele duza kule na
mniejsze i po kolei przepuszczam - nie lubie bardzo cienkiego ciasta, wiec
te kilka mm zawsze ma. Walkiem sie tez da, ale to dluzsza zabawa i ciezko
opisac - sztuka w tym, aby byl duzy walek, walkujemy od srodka na zewnatrz,
obrot o 1/4 i tak ciagle, pod koniec nabieramy ciasto na walek i go
rozwalkowujemy na super cienko. Latwiej pokazac niz opsiac, ale pokazac tez
ciezko :) Podsypujemy maka (preferuje semoline, bo grubsza i sosy potem
lepiej sie lepia - u nam moze wyjsciem bedzie krupczatka, trza
zaeksperymentowac) caly czas.

Jak chwile odpocznie kroje (recznie, lubie jak paski sa nierowne) - pasy
makarony skladam "na zakladke" z obu stron, jak sie spotkaja to nakladam
jeden zwiniety rulon na drugi i koje paski jakie chce - potem chwytam w
miejscu zgiecia i energicznie szarpie - makaron ladnie sie rozprostowuje. Na
bok, troche maki, znow czeka z 0,5 h. Potem do osolonej wody na chwile (az
wyplynie) i ready. Nadmiar do woreczka i ladne kilka dni moze lezec.

V.