Długo dosyś nie rozpoczynałem jakiegokolwiek wątku a statystyki gonią ;),
więc chociaż będzie bezsensu to jednak napiszę.
Wybrałem się kolejny raz ulegając amerykańskiemu naciskowi przemysłu
filmowego na film oscarowy (to już nie te czasy kiedy filmy oscarowe były
naprawdę dobre) no i jak często do kina poszedłem sam.
Byliście sami w kinie?
Pewnie tak
Lubię chodzić sam do kina, nie muszę koło nikogo siadać, trzymać za rękę,
całować w uszko i w nie szeptać ;)
Tym razem jednak zauważyłem coś - innego, nie zauważałem tego wcześniej.
Jako że seans rozpoczynał się o godzinie 21.00 a taka godzina już wyłącznie
należy do kochanków i ludzi nocy, zauważyłem przeto, że byłem w kinie jedyną
osobą, która przyszła sama.
Byliście kiedyś w kinie sami?
I zauważyliście to?

Nasuneły mi się w z wiązku z całą sytuację pewne pytania. Jeżeli ktoś
decyduje się nie szukać miłości, niewiele w tym kierunku robić, licząc na
'romantyczny' (i niekoniecznie prawdziwy) piorun z nieba, może przeżyć życie
siedząc w kinie samemu.
Dosyć niedawno Dominika napisała do niejakiego Robarta S:
"Moze powinienes mnie o tym myslec. Przestac jej szukac. Moze to prawda, ze
gdy za bardzo sie starasz to..."

Moje wnioski są takie, że to nie do końca prawda, że miłość czeka na każdego
z nas za rogiem, bo może przed nami uciekać, może się zdarzyć, że nawet ktoś
goniąc ją-ciągle może to robić całe życie, może się zdarzyć, że ktoś
przeżyje całe życie z myślą, że miłość znajdzie go sama a tak się nie
stanie.

Smerf