42 letni facet
nie potrafi spac
nie potrafi tworzyc
nie potrafi znalezc swiatla na drodze

poczytalem troche o tych kryzysach 40latkow
ale nie potrafie poradzic sobie ze swoim

malzenstwo juz od lat bez uczucia
teraz juz i bez zobowiazan
na szczescie duzy dom pozwlala nie widziec sie dniami

kobiety niby rozne poznaje
ale zadna nie rozswietla mroku
dla zadnej nie mam ochoty porwac sie na Slonce

kiedys byla kobieta, ktora mogla pociagnac dalej w zycie
nie potrafie tego zapomniec
nie potrafie pozbyc sie gorzyczy po utracie tego uczucia
i tych planow

wiekszosc wydaje mi sie ze nie potrafi mi tamtej zastapic
albo dac jeszcze wiekszego apetytu na zycie
a jak juz poznaje kogos i zaczynam miec nadzieje ze to
moze moja szansa
wtedy ja okazuje sie niepotrzebny akurat

jestem juz zmeczony tym
jestem cieniem tego kim bylem kiedys

przeciez moglbym jeszcze tyle zdobyc osiagnac
gdyby tylko bylo dla kogo

ps.nie odsylajcie mnie do lekarzy
to juz przeszedlem, bez efektow