Witam

Moje dziecko ma ogromną fobię właściwie dotyczącą większości zwierząt,
ale głównie jednak psów. Strach jest tak ogromny, że w momencie
"zagrożenia" nie zwraca uwagi na otoczenie i boję się, że kiedyś
uciekając przed psem wpadnie pod samochód.
Od około roku jest pod opieką psychologa.
Wiem, że na efekty terpii czekać powinnam chyba dłużej (no, pewnie
domyślacie się, że przy takiej okazji wychodzi, że dziecko ma wiele
innych rzeczy do "wyprostowania". Ogólnie to jestem zadowolona z tych
wizyt. Działają, nie wiem jak, bo to takie nienalacalne, ale działają).

Jednak muszę powiedzieć, że jestem już po prostu zmęczona tym strachem
dziecięcym.
Wiele wizyt odwołujemy, na wiele wyjazdów nie decydujemy się, bo są tam
psy, koty, ba! czasem nawet gęsi czy kury. Ludzie, gospodarze, muszą
zamykać psy, byśmy my mogli tam być. A to, jest męczące dla nich a dla
nas okrutnie krępujące.
Ten strach nie wiadomo skąd się wziął. Nie pamiętamy by kiedykolwiek coś
złego zdarzyło się. Jedynym tropem jest tylko strach przed psami ojca
dziecka. Do dzisiaj, jak tylko może przechodzi na drugą stronę ulicy
widząc dużego psiaka.

Czy jest coś, co możecie doradzić? Jak pomóc dziecku i sobie?
Może jakieś publikacje do poczytania, cośz sieci?
Niby googlam, ale jakoś nieudolnie chyba

--
Pozdrawiam GosiaH