Wacław Potocki

POTRAWY RÓŻNYCH NARODÓW

Niech przy swym winie Węgrzyn je z czostkiem słoninę,
Holender samo masło, Anglik baraninę,
Włoch żaby do sałaty, cytryny i figi,
Francuz potazie, Duńczyk śledzie i ostrygi,
Niemiec szołdrą na zimno, Turczyn żyje ryżem,
Moskwa bobrem po wódce palonej z hanyżem,
Orda pszonem, Żyd gęsią, odarszy ze skóry,
Ślęzak rybą jak wydra -- każdy do natury.
Polak pieczenia z wołu, zwłaszcza jeśli spaśny,
Będzie się kontentował przy kapuście kwaśnej,
Bo choć to wszytko, prócz żab, co tamte narody
Jada, przecież pieczenia chodzi na stół wprzódy.
U starych tak i mężnych bywało Polaków;
Już się dziś jęli żółwi i brzydkich ślimaków --
Poczekawszy, imą się żab i ostryg jadać
(Inszych plugastw wspominać i grzech o nich gadać),
Stąd mało serca, mniej sił ani zdrowia wiele
W niedołężnym być może z wiotchych potraw ciele.

--
pozdr. Jerzy