Tak, życie nie oszczędza nas. Nie rozumiem jak można sobie radzić będąc
niepełnosprawnym (inwalidą)....Skąd wziąć siłę do pokonywania trudności,
skąd czerpać radość skoro przed nami wiadoma droga? Ludzie nie potrafią o
tym rozmawiać, nie potrafią współczuć, nie potrafią kochać, są zwierzętami
odrzucającymi słabszych. I tak jak to było w książce Fiedlera "Zierzęta z
lasu dziewiczego", gdzie żółw pożarł arrasari, ponieważ był chory i miał
złamane skrzydło, żółw, po którym nikt by się tego nie spodziewał, tak i w
życiu nawet słabszy odrzuci od siebie bardziej słabszego, mimo iż jego
samego odrzucili zdrowsi, bo jak zwierzę nie znosi "gorszych". Jest to
wstrętne, tak samo wstrętne jakie bywa i nasze życie.
A przecież wszyscy tak chcą żyć......