Witam;
Łatwiej mi wyżalic sie anonimowo więc zrobię to tutaj. Przepraszam, że tak
przed swietami ale dłuzej nie wytrzymam.
Tak ładnie wszystko sie zapowiadało: wigilia u rodzców, miał przyjechac brat
z żoną, my z Karolą, kupione i zapakowane prezenty, zrobione zakupy,
podzielona robota co kto robi i nagle dzwoni mój brat, ze on przyjedzie nie
na 16-17 tylko 18-19 bo musi pracować. I zostanie na 2 dni i pojawił sie
problem. Moze niepotrzebnie z mojej strony był ten problem.
1) na drugi dzien swiat miałam przygotowane na obiad ryby w ilosci sztuk
odpowiadających ilosci osób jedzacych, a ze brata miało nie byc nie
przewidziałam go, ale to najmniejszy problem bo rzuciłam tylko uwagę, ze
dobrze, ze ja sie o tym dowiaduje wogóle, ze oni zostają
2) pokłóciłam sie z rodzicami o godz. przyjazdu i jak wróciłam do domu to
nie wytrzymałam i nawtykałam bratu, ze jest egoistą, ze mysli tylko o sobie,
ze jak on sobie wyobraza wigilie o tak późnej porze itp.
A mój brat zamiast zadzwonic do mnie i zapytac o co mi chodzi, zadzwonił do
rodziców na zasadzie:
mamo a Magda powiedziała, że ja jestem głupi i co ja mam teraz zrobić.
Oczywiscie zrobiła sie afera, on im naopowiadał, ze ja wulgarnie go wyzwałam
(chociaz tego nie zrobiłam, powiedziałam tylko, ze jest egoista i on nas nie
mysli, i za mógłby uszanowac to, ze ja w 9 m-cu ciazy razem z mamą
przygotowuję wigilię), ze on nie wiedział, ze ja jestem w ciązy (chociaz mu
mówiłam chyba ze 3 tygodnie temu) i rodzice nie skonsultowali tego ze mna
tylko jak zawsze u nas w rodzinie uwierzyli jemu. Rozmawiałam wczoraj z mamą
i oni uwazają, ze to ja zachowałam sie egoistycznie i niegodnie i wogóle ze
jestem wyrodna córka i siostra itp i ze jak mogłam bo przeciez mój brat ma
nerwice i on przeze mnie do lekarza musiał isc itp. Postanowiłam, ze spedze
tę wigilię razem z moją rodzina czyli z męzem i Karola, mój mąz zgodził sie
ze mnę, ze po co sie denerwować i awanturowac trudno te swieta spedzimy
sami.Dzisiaj dzwoni mój ojciec, ze mamy zabrac prezenty, bo oni ich nie chcą
i zakupy które mysmy zrobili i ze oni nie chcą nas znać.
Jest mi bardzo przykro, ze po raz kolejny udowodniono mi, ze szczerosc nie
popłaca, ze lepiej na forum rodziny usmiechac sie i udawac, ze wszystko gra.
Mój brat okazał sie swiety a ja ta wredna i wogóle. Rodzice zerwali z nami
kontakt, brat ma nas gdzieś a ja siedze i zastanawiam sie czy nie lepiej dla
całego swiata byłoby zebym sie nigdy nie urodziła. Bo jak siedze cicho i
robie co oni wszyscy oczekują to jest ok, ale jak zwróce uwage bratu ze robi
cos nie tak to okazuje sie ze jestem ta zła i wyrodna. Wczoraj byłam u
lekarza, dziecko moze miec problemy jak sie nie uspokoję i nie bede
odpoczywac i sie relaksować a co ja mam zrobic???
Tylko nie mówicie mi ze mam zadzwonic do rodziców, bo nie dam rady.
Chciałabym zebym jednym pstryknięciem palców móc zniknąc z czyjegos zycia.
Zawsze mnie uczono uczciwosci i kierowania sie w zyciu sercem i prawdą i
jakie to ma odbicie w rzeczywistosci skoro ilekroc mówie prawde dostaje po
dupie??? Jak mam nauczyc swoje dziecko, ze uczciwosc to wazna cecha i zeby
dbało o siebie, chociaz nie za wszelka cenę, a nie tylko ulegało innym.
Czasami załuję, ze jestem na tym swiecie. Żałuje wszystkiego co robię w
zyciu. Kocham swojego męza, Karolę i to dziecko ale nienawidze siebie.
Chciałabym przestac istnieć...
--
Pozdrawiam
Magdalena+Karolka (27-10-97) +...(07-01-03)
http://strony.wp.pl/wp/mwota/


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl