Witam - dziś tu pierwszy raz zawitałem i mam nadzieję że mnie
przyjmiecie.

Moja wizyta wiąże się z problemem (jak w temacie)

Jak zdefiniować te trzy pojęcia u osoby w wieku średnim (30-50).

Jeżeli człowiek czuje się młody (wszyscy dają mu o co najmniej 10 lat
mniej niż ma) a jednocześnie ma pełną świadomość bagażu swych
doświadczeń.

Czy na prawdę człowiek po 30., 40. musi być na codzień śmiertelnie
poważny by psychiatrzy nie ocenili go jako niedojrzałego lub
zdziecinniałego?

Może on jest po prostu 'młody duchem' i wcale nie chce być inny (!!!
objaw niedojrzałości!!! ?)

Pozdrawiam
Qwax