A koneserka rzecze smutno:
"Moi drodzy po co kłótnie,
po co wasze swary głupie,
wnet i tak zginiemy w zupie.."

Czy naprawdę warto się tak obsmarowywać? A nie lepiej skupić się chociażby
na talerzu krwistej, kremowej pomidorówki z przetartych dojrzałych tomatów,
z listkami bazylii i makaronikiem orchiette al dente? Nie lepiej
udoskonalać, eksperymentować i "ekstazować się" (neologizm na potrzebę
chwili) smakiem?

koneserka