To ludzie jak wszyscy inni i należy im się szacunek.
Ja bardziej jednak chciałem nakierować
moje pytanie nie na kwestię akceptacji samego zjawiska
ale na odniesienie jego reklamy poprzez media - do rodziny.
Właśnie to - mnie bardziej niepokoi.
Nie boję się pytań dziecka , boję się nieświadomego (podświadomego) być może
ukierunkowania go na coś ....
I rzeczywiście nie na miejscu porównywanie tej kampanii
do kampanii o inwalidach.
Może powinni autorzy po prostu położyć nacisk na "odmienność"
jako taką a nie na problemy tej akurat grupy ludzi.
Bo każdy odpowiedzialny rodzic chyba jest w stanie nauczyć dziecko
szacunku do osób pokrzywdzonych albo innych w jakiś sposób.
Jednak "Promowanie" tego rodzaju odmienności to chyba za wiele?
Czy aż tak nisko upadło społeczeństwo że to potrzebne?
To może i zrobimy plakaty 'Bezrobotny też człowiek - nie kop go!"??????