Pełne symbolizmu opowiadanie Lwa Tołstoja o tym jak demony odbudowały
na Ziemi piekło deformując przy tym i wypaczając chrześcijaństwo i
prawdziwy sens nauki Jezusa Chrystusa.
Niesamowita przenikliwość spojrzenia autora, wiele rzeczy mnie
uderzyło i ciekawe co was uderzy? Przeczytajcie w całości, bo to jest
1829r, a ma się wrażenie, że hrabia Tołstoj mówi do nas.

W całości_____________

http://www.eioba.pl/a75828/odbudowywanie_piekla_lew_
tolstoj_opowiadanie

_____________________
Próbka-

IV.
- Cóż to takiego "kościół"? - zapytał surowo Belzebub, nie chcąc
uwierzyć, że jego słudzy okazali się mądrzejsi od niego.



- Kościół to jest coś takiego, że gdy ludzie kłamią i czują, że im się
nie wierzy, wtedy, powołując się na Boga, mówią: "Jak Boga kocham,
prawdą jest to, co ja mówię"; to właśnie jest kościół, z tą tylko
osobliwością, że ludzie, którzy uznali się za kościół, nabierają
przekonania, że są nieomylni, i dlatego nie mogą się już później
wyrzec żadnego, choćby raz tylko wypowiedzianego głupstwa. Tworzy się
zaś kościół w taki sposób: ludzie wmawiają w siebie i w innych, że
nauczyciel ich, Bóg, po to, by objawione przez niego ludziom prawo
nie zostało fałszywie wytłumaczone, wybrał szczególnych ludzi, i oni
to jedynie, lub ci, na których przeleją tą władzę, mogą dokładnie
tłumaczyć jego naukę. Ludzie więc, którzy nazywają siebie kościołem,
twierdzą, że są w posiadaniu prawdy nie dlatego, że to, co głoszą jest
prawdą, a dlatego, iż uważają siebie za jedynych prawowitych
spadkobierców uczniów samego nauczyciela - Boga.




W manipulacji tej, podobnie jak w cudach, była pewna niedogodność,
taka mianowicie, że ludzie jednocześnie mogli utrzymywać każdy o
sobie, że są członkami jedynego prawdziwego kościoła (działo się to
zawsze). Nasza wygrana polegała jednak na tym, że skoro raz tylko
ludzie powiedzieli: "My stanowimy kościół" i na tym zapewnieniu
zbudowali naukę, wtedy nie mogli już zrzec się wypowiedzianych przez
siebie słów, niezależnie od tego, jak wielkim były głupstwem i
cokolwiek mówiliby inni ludzie.

- Dlaczego jednak kościół przekręcił naukę na naszą korzyść? - zapytał
Belzebub.
- Powód jest prosty - ciągnął dalej diabeł w pelerynce - ludzie ci
uznawszy się za jedynych tłumaczy prawa boskiego i przekonawszy o tym
innych ludzi, stali się tym samym panami ich losu i posiedli nad nimi
władzę zwierzchnią. Posiadłszy zaś tę władzę, naturalnie urośli w
pychę i w większości przypadków ulegli zepsuciu, wskutek czego
wzniecili przeciwko sobie oburzenie i gniew ludzki. W celu pokonania
swych wrogów, nie dysponując innym orężem niż przemocą, zaczęli
prześladować, skazywać na śmierć i palić na stosie wszystkich, którzy
ich władzy nie uznawali. W ten oto sposób samo przyjęte stanowisko
zmuszało ich do przekręcania nauki tak, aby usprawiedliwiała ich złe
życie i okrucieństwa, które stosowali wobec swych wrogów.
V.