Wyobrazcie sobie taka sytuacje:
Pietnastoletnia dziewczyna sprawia ogromne klopoty wychowawcze, niechodzenie
do szkoly, alkohol, papierosy, 'punkowe' towarzystwo, eksperymenty z
narkotykami, konflikty z prawem. Matka odsyla ja do Osrodka
Szkolno-Wychowawczego o bardzo dobrej renomie. Dziewczyna, rzecz jasna,
buntuje sie - ale nie ma wyboru. Aby sprostac wymaganiom matki i swoim
potrzebom (za dobre oceny i wlasciwe zachowanie - sa dluzsze wyjazdy do
domu) zaczyna sie uczyc. Przyjazdy do domu sa dla niej chwila upragnionej
wolnosci, ktora woli spedzac w towarzystwie swoich znajomych. Przez dwie
swiateczne przepustki, duzo czasu spedzila poza domem, prowadzac de facto
poprzedni tryb zycia. Problem pojawia sie wraz z koncem roku szkolnego.
Sa dwie mozliwosci: albo pojedzie zaraz po zakonczeniu do domu; albo
wyjedzie na oboz organizowany przez Osrodek. Wychowawcy sugeruja pobyt na
obozie, zas dziewczyna uparcie odmawia uczestnictwa w nim. I tu jest
problem: jaka podjac decyzje? Z jednej strony latwo przewidziec jej tryb
zycia w czasie wakacji i zachodzi pewna obawa o efekty pracy wychowawczej
Osrodka, z drugiej dziewczyna czuje sie oszukana i potraktowana
niesprawiedliwie, gdyz fakt - jej oceny i zachowania sa dobre, a nawet
przerastajace oczekiwania.
Tak wiec czy opisana nastolatka powinna pojechac na oboz czy tez wracac
wczesniej do domu?
Szczegolnie prosze o odpowiedz osoby, ktore maja kontakt z tzw 'trudna
mlodzieza'.

Z gory dziekuje, pozdrawiam
kai