Witam,

czytuje grupe od ladnych kilku latek, zdarzalo mi sie popelnic troche postow
w przeszlosci ale z braku czasu nie jestem w stanie aktywnie uczestniczyc w
dyskusjach na grupie... zreszta co z tego skoro mniejsza z tym.

w kazdym badz razie doszedlem do wniosku, ze poswiece chwilke czasu :-) aby
zapytac szacownych grupowiczow co sadza o zagadnieniu w topicu?

chodzi mi po prostu o to w jaki sposob wyjasnic, odwolujac sie do wiedzy psy
chologicznej, teorii motywacji, osobowosci, roznic indywidulanych, spoleczne
j - czegokolwiek, nawet poznawczej czy rozwojowej co warunkuje nasza postawe
wzgledem religii

mimo wiedzy ktora posiadam nie umiem zrozumiec fenomenu, ze rozmawiam z czlo
wiekiem podobnym do mnie, w zblizonym badz takim samym wieku, o podobnej wie
dzy, zblizonych pogladach na wiele kwestii i on "wierzy" a ja nie

jak wiekszosc osob w polskim spoleczenstwie wychowalem sie w tzw. wierzacej
rodzinie, gdzie chodzilo sie do kosciola, uczylo dzieci modlitwy, wpajalo tz
w. wartosci chrzesciajnskie i nic mi z tego nie zostalo. moze zmienie sposob
wypowiedzi bo wynika z tego ze zaluje tego, ze nie jestem osoba wierzaca - w
prost przeciwnie czuje sie szczesliwy jako osoba w moim subiektywnym mnieman
iu wyzwolona z tworzonej przez ludzi uludy czy odwolujac sie do nomenklatury
dziadka freuda "nerwicy".

rozumiem wiare rzesz ludzi pozbawionych szerokiej edukacji, wiedzy o
swiecie,
jednostki zajete na tyle praca i doczesnoscia ze nie mogs poswiecic sie
refle
ksji nad tymi sprawami. rozumiem, ze wybitna zewnatrzterownosc
coponiektorych
tez ma tutaj istotna role.

wytlumaczcie mi tylko dlaczego wsrod ludzi, ktorzy podjeli trud zastanowieni
a sie nad ta sprawa, odrzucajac narzucone spolecznie wzorce i schematy zacho
wania, wybrali taka a nie inna droge? znam wiele osob ze wszechmiar
podobnych
do mnie i czesc z nich wierzy absolutnie nie rozumiejac mnie, czesc ma podej
scie umiarkowane (taki deizm na przyklad) a czesc jest zdeklarowanymi ateist
ami.

co decyduje o tym, ze jedni potrzebuja religii "jak zapalcznika ogien jak su
che ziarno wode" a inni w tym ja nie potrafia nawet wyobrazic sobie, ze mozl
iwe jest istnienie czegos co empirycznie jest nieuchwytne, cos co tak dobitn
ie jest dzielem czlowieka, cos czemu przeczy wiele rzeczy dziejacych sie w s
wiecie. warto dodac ze dla mnie zadna wiara nie ma sensu bowiem wszystkie dl
a mnie maja taka sama geneze.

nie oczekuje prostej odpowiedzi, studia psychologiczne nauczyly mnie nie ocz
ekiwac nawet "pakietu kontrolnego" zmiennych ale chetnie przeczytalbym co in
ni mysla na ten temat - moze jakies publikacje, artykuly w necie albo pozycj
e ksiazkowe?

czytalem "psychologiczne uwiedzenie" ktorego autor jako zdeklarowany charzes
cijanin nadal wykladal psychologie czego nie pojmowalem :-) ale niewatpliwie
jego retoryka nacechowana parenetycznym tonem odrzucala wiele argumentow za
a gloryfikowala kazdy przejaw zgodnosci z jego pogladami... zupelnie jak w t
ypowych badaniach nad dysonansem.

no, troche sie za duzo napisalo - czekam co powiecie a czego nie :-)

--
-=Pozdrowionka=-

Wilczek
w...@w...pl <|> http://www.wr.pl
ICQ: 4017758 <|> GG: 75722