Czy jest w naszym życiu coś, cokolwiek, co w jakikolwiek sposób
usprawiedliwia tytułową postawę? Czy jakikolwiek nasz sukces życiowy,
super wykształcenie, wysoka pozycja społeczna, ekstra kasa, bogactwo
itp. upoważnia nas do tego aby obnosić się tymi swoimi sukcesami
wytykając jednocześnie innym że oni tacy nie są albo tak nie mają?

Wiadomo, sukcesy cieszą - zwłaszcza gdy są one ciężko przez nas
wypracowane. Czy to jednak daje nam prawo aby będąc bardzo dobrze
wykstałconym zwrócić się do osoby mniej wykształconej: "Ty niedouku"?
Czy będąc osobą zamożną mamy prawo podejść do żebraka na ulicy
zwracając się do niego słowami: "weź się do roboty, śmieciu"?

Celowo trochę przejaskrawiłem powyższe przykłady, choć w życiu realnym
zdarzają się na pewno i takie sytuacje, na tej grupie zresztą też
można podobne czasem zaobserwować. ;) Dla lepszego kontrastu, znam
przypadek gdy grupa studentów wychodziła po zajęciach z uniwersytetu i
pewien gość z tej grupy nonszalancko szedł po stronie korytarza którą
właśnie sprzątaczka myła tuż przed nim. Gdy ta grzecznie poprosiła aby
przeszedł na drugą stronę dołączając do reszty grupy, ten odpalił:
"pani przecież jest od tego żeby sprzątać". Otóż stracił w tamtym
momencie kilka koleżanek z grupy za tą odzywkę.

Ciekaw jestem Waszych opinii, wniosków. :-))

k.