On Jul 12, 1:43 pm, aszheri <a...@w...pl> wrote:
> On 12 Lip, 12:03, Makro <m...@g...pl> wrote:
>
>
>
> > aszheri pisze:
>
>
> Nie obraź się Makro ,ale Twoje podejście jest ,,,, powiedziała bym
> nieco tendencyjne  ;P z przewagą w kierunku Twojego zawodu. Na tych
> przykrych objawach o, których dziergam doprawdy nie trzeba się zbytnio
> skupiać,,, one przychodzą w najmniej oczekiwanym momencie np. w dziale
> mięsnym ;) - czy tam, ma się powód do nerwów,,, raczej nie. Ale ok,,,
> załóżmy,,, hipotetycznie, że owa osoba również bierze leki
> uspokajające a mimo to objawy nie ustają co więcej jak sama zaznacza z
> wiekiem się nasiliły?!
> Co wtedy proponujesz?
>
> Powiem Ci, że to "zwalenie" lekarzy wszelkich dolegliwości fizycznych
> na karby nerwów jest irytującym błędem w  zacnej sztuce lekarskiej.
> Jeśli bowiem ,,, oto powstaje sytuacja w ,której pacjent leczy się
> psychiatrycznie a zarazem jest chorowity,,, to może przyjść moment
> w ,którym 'ktoś kiedyś nie weźmie jago objawów, dolegliwości serio'
> tylko dla tego, że nie potrafi lub nie chce wyjść za barierę
> stereotypowego myślenia w stylu "wariatowi z gruntu się nie powinno
> wierzyć, pewnie przesadza " Taki sposób myślenia powoduje, że nawet
> korzonki są diagnozowane jako dolegliwość psychogenna,,,, to dopiero
> paranoja w parodii ,,, co Ty na TO ?   ;D
> Mam tu na myśli takich pacjentów, którzy nie twierdzą na co dzień, że
> są Napoleonami,,, ale cóż,,, i Napoleon może zaniemóc i co wtedy? NIC?
>
>
> -aszheri-

Absolutnie nie mam tendencji do zwalania wszystko na psychikę, ale
pomyślmy...

1.Osoba młoda - zaburzenia lękowe często mają początek w okresie
dojrzewania

2. Ujemny wynik holtera - nie pokazujący żadnej arytmii! poza
tachykardią, jednak subiektywnie odczuwane przez pacjenta fenomeny
jak:

> nierówne bicie serca i subiektywne wrażenie
> jakby drgało i zamykało sie w nieodpowiednim momencie, ma wrażenie ,że
> krew uderza w nie
Nie brzmi to jak wyznania znerwicowanej osóbki, jeżeli skonfrontuje
się to z wynikiem Holtera?

3. Ujemny wynik badań dodatkowych

4. W tym momencie warto popatrzeć na problem szeroko z uwzględnieniem
też rachunku prawdopodobieństwa. Tylko dlatego odważyłem się
zasugerować kwestię zaburzeń lękowych - przecież na tej grupie znaczna
część piszących (bez obrazy) to po prostu hipochondrycy