Pszemol
- ukryj cytowany tekst -
Penetrator <r...@g...com> wrote:
> "Masz rację, nie istnieją wiarygodne obserwacje potwierdzające istnienie
> osobowego boga, np tego opisanego w Biblii, więc racjonalnie jest założyć
> że go nie ma. "
>
>
> Nie to nie jest racjonalizm, bo świadomość ludzi stwarza boga i tak
> bardzo w ten twór swój własny wierzy ( tu jest tak jak materialiści,
> religiant też nie widzi że stworzył boga swoją głową). I tam bardzo bóg
> jest istniejący w oderwaniu od ich głowy,( zupełnie jak mózg u
> materialistów), że mordują, piętnują, fanatyzują tego zabronić, tego
> zakazać, do tamtego zmusić, że przerażeni ludzie mają doczynienia realnie
> z ich pałującym bogiem, bo świadomość kształtuje byt, czyli bóg istnieje
> jak wytwór świadomości, który w realu życie rozwalić potafii wielu, więc
> jest ale na ziemi. Widzisz znowu metodologia materialzmu tego nie łapie,
> bo gówno warte jest zaprzeczanie gdy ich bozia już nam rządzi w majtkach.
> Walka odbywa się na uświadomieniu że bóg jest wytworem twoich własnych
> czy gromadnych projekcji zupełnie jak interpretacje na temat mózgu.

Nie uchyciłeś, że mówiłem o osobowym bogu, nie o symbolu czy abstrakcyjnym
pojęciu boga.



Oprócz bytów materialnych istnieją byty fikcyjne które kształtują naszą
rzeczywistość, wytwory świadomości, może to będzie prostsze....

Marks wskazywał, że religia stanowi ważną część panujących stosunków społecznych -
ich przedłużenie i potwierdzenie. Jej tezy nie są fałszywe, ponieważ adekwatnie
opisują społeczeństwa nowoczesnego świata. Religia jest siłą, która wytwarza i
podtrzymuje jasno określony typ ładu społecznego. Dogmaty wiary nie wyrażają
ponadczasowych prawd, ani nie są irracjonalne. Są instrumentem w walce o władzę i
kontrolę nad społeczeństwem. Ateiści nie mają racji - królestwo niebieskie istnieje,
tyle tylko, że istnieje ono na Ziemi. Religijne prawdy wpływają bowiem na życie
społeczne, przenikają je i kształtują. Ludzie wierzący mylą się tylko wtedy, gdy
treściom wiary nadają samoistną wartość i wiążą je z rzeczywistością niezależną od
ludzkich doświadczeń. Od czasów świętego Augustyna kler stopniowo powiększa swoje
wpływy, przywołując religijne dogmaty i przedstawiając je jako wieczne prawdy. Ale
religia jest takim samym stanowiskiem politycznym, jak wszystkie inne, a swoją siłę
zawdzięcza skutecznej propagandzie, zgodnie z którą nie wyraża ona ani nie broni
żadnych partykularnych interesów.