"Flyer" w news:did3hl$i7o$1@atlantis.news.tpi.pl...
/.../


Drążysz. Jak górnik przodowy ;). Tunel widzę, głęboki acz wąski.
Na jedno ciało...
Wiesz chociaż dokąd ma prowadzić?
A może jest drążeniem dla drążenia? Takim substytutem konsumpcji
i tęsknotą za spokojem?
Nie sądzę, abyś z jakąś kobietą tak pogadał. A jeśli już, to tylko
okazjonalnie, przez chwilę, na zasadzie podziwiania cudaka w klatce.
Zapewne z wzajemnością.
[oczywiście tego nie wykluczam].


> Może to jest powodem - ludzie opacznie odbierają efekt racjonalizacji
> obronnych. Powiedzmy, że kobieta mówi do faceta - "ty nic nie potrafisz
> skończyć" - to racjonalizacja - jeżeli facet zareaguje gwałtownie, a co
> nie daj Boże uderzy kobietę lub zachowa się podobnie, to obiektywnie
> "oblał test" - tyle tylko, że racjonalizacja nie jest neutralna energetycznie

W tym momencie moim zdaniem, pojęcie racjonalizacji staje się gadżetem
miłośnika teorii. Niepraktycznym balastem.
No i ... cokolwiek się dzieje między KiM, jest "energetyczne". Nie trzeba
do tego aktywności fizycznej, wystarczą słowa i ich skutki w mózgach -
przemiany w reakcje chemiczne i elektryczne.
Poza tym... gdy kobieta mówi do faceta, tak jak w Twoim przykładzie,
to...
kto i kiedy popełnił błąd?
;)

> [pomijam negatywny ładunek procesu nadrzędnego związany
> np. z podświadomym odbiorem bodźców], więc z punktu widzenia
> zdysocjowanego umysłu i funkcji racjonalizacji odpowiednim zachowaniem
> jest właśnie "nieodpowiednie" zachowanie, bo ono zniweluje ładunek
> procesu nadrzędnego, wprowadzi "spokój i porządek" [z tych dwu słów
> chyba "porządek" jest najważniejszy]. Dlatego takie sytuacje testowe
> powinny być wykonywane bez udziału osoby zainteresowanej wynikiem testu
> - ona powinna je obserwować w roli obserwatora.

W tym świetle rola tego tu poletka mogłaby być całkiem rzeczowa.
Pod warunkiem, że obserwowalibysmy autentyczne, żywe reakcje
zaangażowanych KiM, a to się nie zdarza.
Ale - Ty nie o tym. Nie widzę jednak dla siebie praktycznego sensu
we wchodzeniu na Twój poziom abstrakcji. Wierzę, że Ci to nie przeszkadza :).


> Inny przykład - powiedzmy są sobie drzwi, drzwi z klamką, które się nie
> otwierają. Przed drzwiami stoi sobie pewna osoba [oczywiście nie cały
> czas - czasami wyskoczy do sklepu po bułki ;) - ale stanie pod drzwiami
> jest esencją jej życia], która wie, że te drzwi za Chiny się nie
> otwierają - kiedy obok przechodzi ktoś i pyta, dlaczego ona stoi przed
> drzwiami, czyli ją emocjonalnie destabilizuje, ona odwołuje się do
> racjonalizacji pt. "pokaz, że drzwi się nie otwierają" - proces pt.
> "nieotwierające się drzwi" jest uprzedmiotowiony - pewnego razu drzwi
> jednak się otworzą i wtedy cały misternie ułożony schemat obronny szlag
> trafia a dodatkowo do wnętrza wdzierają się dodatkowe emocje.

Zgadza się. Czasu wypełnionego zagadkami, oraz usiłowaniem znalezienia
na nie skutecznego placebo, jest sporo. W układach jakie Cię interesują,
każde spojrzenie "z boku" daje szansę na gwałtowne przeorientowanie.
Ale też, nie ma gwarancji, że powrót w znaną koleinę nie nastąpi.
Z reguły następuje.
Już następnego dnia zobaczymy tę osobę, znów stojącą przed drzwiami,
które się nie otwierają.


> Tu tytułem wyjasnienia i kontekstu - na początku taka osoba szarpała się
> z nieotwierającymi się drzwiami, jednak w pewnym momencie, po n próbach,
> zdała sobie sprawę z przewagi emocjonalnej nieszarpania się z drzwiami
> zamiast szarpania się z nimi - do "rozgryzienia' tego schematu potrzebny
> jest kontekst i opis danej osoby - bardzo możliwe, że ludzie na tyle ją
> destabilizowali emocjonalnie, że zrezygnowała z szarapania się, bo raz,
> że wtedy budziła większe ludzkie zainteresowanie, a dwa, że nie wiedząc
> co jest za drzwiami, lub nie chcąc się dowiedzieć, uznała że są dobrą
> funkcją obronną dla bieżących lęków.

Zgoda. Tak być może.



>
> Flyer


All