Jedyna w swoim rodzaju osoba, chcąca być znana jako kolorowa,
napisała w wiadomości <av7437$r0k$1@okapi.ict.pwr.wroc.pl>:

[...]
> Krzywulce w mini w żaden sposób nie postponują mojego poczucia estetyki.
> A jednak mam nieodparte wrażenie, że jestem w miarę normalna;-)) Więc bardzo
> proszę, żeby się w moim imieniu nie wypowiadać;)

Rany boskie, na przenośniach operuję. Nawet mi do głowy nie przyszło,
że mogę zostać zrozumiana dosłownie. No ale skoro już...

> Mojemu poczuciu estetyki dużo bardziej nie podoba się schematyzm i kurczowe
> trzymanie się utartych, pospolitych wzorów.

Co dla kogo...

>> I niech się później nie dziwi niczemu.
> Dlaczego?;-))

Skoro już mówimy o tych nieszczęsnych nogach, to odpowiem tak...
Mieszkam w mieście portowym. Pozwolisz, że przytoczę zaobserwowaną
scenkę.
Idzie sobie (prawdopodobnie) nastolatka jakaś, z głową pełną
bravogirlów, z... hmm... niezbyt ponętną sylwetką (włącznie
z nogami). Ma na sobie właśnie taką pośladkówkę, na twarzy puder
o parę tonów za ciemny. Zatrzymuje się na tym samym przystanku
tramwajowym, co ja.
W jej kierunku leci komentarz pewnego uroczego pana:
- Popatrz, jaka paskudna [pani_lekkich], i te jej kulasy!

Mój komentarz:
Mi jest całkowicie obojętne, jak kto się ubiera i zachowuje, jak
długo nie wpływa to bezpośrednio na mnie (co nie zmienia faktu,
że odruchowo punktuję pewne błędy, choćby po to, by ich nie
powtarzać). Natomiast... jeśli chodzi o zdanie "Niech się później
nie dziwi niczemu"... puenta jest chyba oczywista, nie?

A teraz wracając do właściwego tematu, czyli popełniania błędów:
unikam czytania wiadomości z błędami dla higieny _własnej_
wiedzy ortograficznej. Trudno, najwyżej przeoczę jakąś wiekopomną
wypowiedź, ale nie ma obaw - jeśli faktycznie jest wiekopomna,
to wróci do mnie okrężną drogą. Odpowiednio skorygowana.

An.
--
< arel @ pregierz:pl ~~~~ - o, kropki mi pączkują, jak miło >
< http://www:pregierz:pl/~arel/ - strona . . >
< http://www:pregierz:pl/~arel/zdjecia_pl.html . ::zdjęcia:: >