Użytkownik "Sokrates" :

> Czy strach przed wypowiedzeniem tego problemu jest tutaj jakimś
> usprawiedliwieniem i brnięcie w tej iluzji do czasu, gdy jedna ze stron ma
> możliwość przeskoczyć do drugiego pociągu?

Na jej usprawiedliwienie mogę napisać, ze bardzo często nie uświadamiamy
sobie swoich uczuć i nie umiemy ich nazwać.
Czasem się nam wydaje że to miłość, a tymczasem to tylko przywiązanie do
partnera.
Dopiero jakiś impuls (osoba z zewnątrz) pozwala nam zdefiniować te uczucia.

Czy ona teraz już jest pewna swoich uczuć ?
I jak ona wyobraża sobie (tak praktycznie) dalsze życie.
Czy tego drugiego "ukochanego" tez sprowadzi do swoich rodziców ?
I co on na to ?

Pozdrowienia.

Basia