Dnia Thu, 12 Apr 2007 09:19:22 +0200, Waćpanna lub waćpan Basia Z., w
wiadomości <news:evkm57$1a1b$1@news2.ipartners.pl> zawarł, co następuje:

> W sytuacji jak powyżej myślałabym głównie o sobie nie o dzieciach.
> Całkiem poważnie - planujemy coś dla dzieci, poświęcamy się a oni tak potem
> mają wszystko w d... użym poważaniu.

Świetne podejście. To może w ogóle nie mieć dzieci. Albo w ogóle ich nie
wychowywać, skoro one i tak będą miały wszystko w poważaniu. No bez
przesady, co za pesymizm.

> Moim zdaniem oderwanie się od rodziny w wieku lat 17-18 jest bardzo zdrowe,
> bo pozwala na samodzielność.

Idąc tokiem pesymistycznym, to nie samodzielnośc będzie a balangi od rana
do nocy i od nocy do rana ;)

A tak już na marginesie to samodzielności można się uczyć także we własnym
domu.
--
Pozdrawiam, Ti`Ana
"Nie przejmuj się maleńka, poniosą Cię... na rękach!
W objęciach ich możesz czuć się wielka, wielka..."