Immon napisał(a):

>> Nic
>> nie dziala na dzieciaka silniej niz presja rowiesnikow. "Zapomnial wol
>> jak cieleciem byl"?

> Dla mnie źródłem podstawowych norm społecznych byli rodzice,

Pierwszym, nie koniecznie oznacza niezbednym. Takie "podstawowe normy
spoleczne" to niemal "leza na ulicy" i nie ma zadnego problemu, by sie o
nich dowiedziec z rodzicami czy bez nich...

> a uleganie
> presji nie oznacza jeszcze zmiany systemu wartości.

Zalezy na jakim poziomie. Zreszta, tak podstawowe normy spoleczne jak
stronienie od ludozerstwa czy swiadomosc rygoru prawnego nie sa chyba w
przypadku Piotrusia zagrozone. To co jest "zagrozone" to powieszchowny
folklor (bycie/niebycie "meska pizda") na ksztaltowanie ktorego
srodowisko okolo-rowiesnicze ma wrecz monopol, ktory rodzi sie juz w
przedszkolu (nie zaznales w przedszkolu "buntu" przeciwko rodzicom
ubierajacych swych syneczkow w rozowe koszulki czy rajstopki/kalesonki?).

Poki dzieciak jest "larwa", jest jeszcze - z przyczyn biologicznych -
bardzo podatny na autorytet rodzica. Poczekaj co sie bedzie dzialo, gdy
"larwa" zacznie przeobrazac sie w postac dorosla... Hegemonia autorytetu
rodzica jest *przejsciowa*.
Wiecej o tym jest zdaje sie u Dawkinsa tutaj:
[ http://www.wiw.pl/biblioteka/rozplatanie_dawkins/01.
asp ].


>> Aha, pominalem najwazniejsze: o rzekomej totalitarnej kontroli i
>> spaczonym charakterze Piotrusia to wiemy tylko z anegdotycznych relacji
>> wujaszka, ktory sam chyba za rowno pod sufitem to nie ma...

> Szybko oceniasz...

Nie oceniam. To skrot myslowy tyczacy sie podejscia drogiego wojaszka do
sprawy, ktorym tu tak epatuje (kult "luzackiego lobuzerstwa",
uprzedzenia wobec szwagierki, pogarda wobe jej meza...).


>>> Nie on pierwszy ma przes*ane dzieciństwo.
>> I nie po nim pierwszym - zapewne - splynie to jak po kwaczu...

> A dzieciństwo samo w sobie jest mniej ważne od reszty życia? Dziecko nie
> jest jeszcze "pełnowartościowym" człowiekiem i może cierpieć?

To juz zupelnie inna kwestia, na inna dyskusje. Kwestia uprawnien
rodzicielskich.

>> Nie przeceniajcie roli rodzicielskiego wychowania.

> Ty zaś wyraźnie niedoceniasz.

Nie wiesz tego - jeszcze sie na temat roli i mechanizmow wychowania nie
wypowiadalem.

Zreszta, onus probandi jest po stronie wychowaniofilow...


>>> Chłopak im starszy tym
>>> bardziej potrzebuje męskiego autorytetu.
>> Taki mit funkcjonuje napewno. Ile w nim prawdy?

> Żaden mit. Nawet nasz Starowicz kiedyś o tym pisał np. w
> http://kobiety-kobietom.com/queer/art.php?art=246

=8-O Wybacz, ale to farsa... Nonszalancko rzucone czcze spekulacje
dyzurnego "autoryteru" prasy brukowo-kolorowej. W takiej postaci nie
warte komentarza.

Na temat determinacji homoseksualizmu jest wiele powazniejszych zrodel.


>> Hmmm... mi "meski autorytet" (cokolwiek ow przedziwny konstrukt
>> pojeciowy oznacza) byl potrzebny jak dodatkowa dziura w dupie. A badania
>> nie stwierdzily zadnych odchylow u dzieci wychowanych np. przez pary
>> lesbijskie.

> Masz jakiś link do tych badań?

Jasne, ze mam. Ale juz tyle razy je rzucalem, ze myslalem ze juz
widziales. No coz, widocznie paru moich zaognionych dyskusji jeszcze nie
przejrzales ;-)

[ http://www.apa.org/pi/lgbc/policy/parentschildren.pd
f ]
[ http://www.apa.org/pi/parent.html ]


>> O kulturach, w ktorych ojcowie w ogole nie przykladaja palca
>> do wychowania dzieci nie wspominajac...

> Mogą nie przykładać a jednak stanowić wzorzec.

Oczywiscie, ze stanowia. Tylko taki "wzorzec" - archetyp najbardziej
kozackiego faceta - nie musi byc wcale dostepny jako ojciec.


(...)


pozdrawiam
Quasi


--
"Nothing in Biology Makes Sense Except in the Light of Evolution"
Theodosius Dobzhansky