Użytkownik "lusterus" <T...@o...pl> napisał w wiadomości
news:gk9lua$422$1@news3.onet...


> Opowiedziałem tę historię nie po to szukać pocieszenia na złamane
> serce. Nie o to chodzi. Rzecz sprowadza się po prostu do pewnego wzorca
> moich zachowań: w swojej ocenie jestem osobą nudną, nie mam nic ciekawego
> do powiedzenia i nie chcę, aby ta osoba to zobaczyła bo wiem, że prędzej
> czy później by to dostrzegła. Dlatego asekuruję się i nie pozwalam na
> bliższe znajomości

Życie to jest gra, w której gra się w życie, że się tak wyrażę ;o)
Zrozum, że to, że jedni Cie odrzucają, inni przyjmują, Ty jednych odrzucasz
a innych przyjmujesz to to jest właśnie taka gra w życie... ludzie trenuja
interakcje, przywiązując się do innych lub odwiązując od nich... nie traktuj
przywiązania jako czegoś dobrego a odwiązania jako czegoś złego, nie bierz
tego do siebie... im więcej ludzi chcesz poznać Tym więcej ludzi z czasem
zranisz - ale tylko wtedy ich zranisz, kiedy nie będą potrafiły dostrzec
tego,. że odwiązywanie się jest rzeczą najzupełniej normalną... ileż ja razy
słyszałem, że byli koledzy byli i sobie poszli... były dziewczyny były i
sobie poszły... i z tego powodu ból i żal... a czemu... przychodzą nowi
koledzy i nowe dziewczyny... jak zwalniają, znaczy, że będą zatrudniać, jak
zatrudniają, z czasem będą zwalniać... a na trwałe związki jakiejkolwiek
maści stać wszystkich w naprawdę niewielkiej ilości... ile można mieć
bliskich kobiet w życiu... może kilkanaście ale nie kilkadziesiąt... ilu
można mieć przyjaciół na bardzo długo - żeby mieć ich na naprawdę długo,
trzeba mieć czas i pomysł na pielęgnacje ważnych znajomości... ktoś niedawno
wyliczał, że to się da zamknąć w palcach jednej ręki... może drugiej też,
ale stóp juz nie doliczaj bo to już będą tylko luźne znajomości... a problem
nie tkwi jeszcze gdzie indziej przypadkiem? Człowiek, kóry wygląda na
spełnionego potrzebuje ciszy... ciszę się pielęgnuje i to z niej wychodzi do
ludzi... żony, znajomych, przyjaciół, rodziny, wrogów... do kogokolwiek... a
w ciszy tworzy się kulturę własnych przemyśleń, wiedzy i tworzenia... nie
można tego zagłuszyć wielką ilością znajomych, kórzy chcą nas słuchać, tym
bardziej że naprawdę znakomita większość ludzi działa wedle bardzo prostego
schematu - człowiek nudny to ten, kóry mówi wtedy, gdy my mamy coś do
powiedzenia... brak ciszy nie pozwala słuchać... jeśli masz dar słuchania to
słuchaj, to bardzo cenne i naprawde niewielu to potrafi... tylko niech Cie
nie rani to, że kogos wysłuchałeś a ten ktoś sobie poszedł... to normalne...
cenne doświadczenie dla obu stron... tylko nie doświadczenie po to, żeby
kolejnej, której się słucha nie dac odejść... doświadczenie po to, żeby
wiedzieć, że to, co jest teraz, jest najważniejsze... jutro będzie mialo
swoje zmartwienia i swoje pogody i niepogody... korzystaj z tego, co jest...
jeśli jeden korzysta z każdej okazji, żeby zarwać kolejną dupę, czemu Ty nie
miałbys korzystać z chwili, żeby zarwać kolejną myśl... żeby ją dać i byś
szczęśliwym... zarwiesz może mniej dup ale za to jakich, a mrrr... to jest
jednak kultura rozmów we dwoje... w kilkoro... w ciszy... to jest kultura
lampy i fotela a nie gwarnycyh piwiarni i spotkań z ludźmi, do kórych
chciałbyś aspirować a oni mają Cię głęboko lub też mają podobny życiorys jak
Twój, tylko lepiej wypadają w teatrze...

Pzdr
Paweł