>
> > >
> > > No widzisz, a moi teściowie uważają, że szacunek jest
skorelowany z
> > wiekiem.
>
> > Wybacz ale masz głupich teściów.
[ciach]
> > "Szacunek należy się każdemu kto nie udowodnił że mu się nie
należy"
>
> > Pozdrawiam
> > Qwax
>
>
> zgadzam sie, szacunek nalezy sie kazdemu ( słowo dzieci i męża
szanuje),
> ale jak udowodnic to ze jednak sie kogoś szanuje, jak to okazać?
> Moja teściowa uwaza, ze szacunek mozna wyrazic przez prezenty.

Jak wyżej!!

> zwykłe
> dziękuje nie wystarczy, jest "za biedne". Przecież na litość Boską
nie
> stać mnie na wygórowane prezenty.
>

Ani prezenty ani dziękuję.

Szacunek to cała sfera odczuć, uczuć i kontaktów (sposobu odbierania i
traktowania) w stosunku do podmiotu szanowanego.

Najkrócej powiedział bym tak:

Szanuję kogoś postępując względem niego zgodnie z zasadami
Savoir-vivre.

Gdy kogoś nie szanuję - staram się nie przebywać w jego otoczeniu a
jeżeli jest to nie możliwe (praca, dom, szkoła) to staram się nie mieć
z nim żadnych punktów stycznych przy oschłych i zimnych stosunkach.

I należy szacunek oddzielić od innych uczuć - szacunek jest bowiem
naszą odpowiedzią na cechy charakteru podmiotu. Można więc kochać lub
lubić osobę nie godną szacunku i odwrotnie nie lubić osoby szacunku
godnej.

Pozdrawiam
Qwax