Pewnego dnia Natek napisał(a) w wiadomości <news:dtft2v$nvs$1@news.onet.pl>
takie słowa:

> Interesy mniejszości można pomijać?
> Wszystkich "innych", czy tylko niektórych "innych"?

Ano właśnie...

Nie należy pomijać interesów mniejszości, należy brać je pod uwagę,
wysłuchiwać ich i dążyć do takiego uzgodnienia stanowisk, by porozumienie
było najszersze i satysfakcjonowało możliwie najwięcej osób. Na tym polega
polityka. Temu służą dyskusje, negocjacje i kompromisy. Tymczasem wielu
zwolenników m.in. podatku liniowego, zamiast podjąć tego rodzaju debatę, z
góry ustawia się w roli depozytariuszy Jedynej Prawdy, przypisując
wszystkim osobom o odmiennych przekonaniach albo złe intencje, albo
ignorancję i usiłuje wszystkim narzucić swój ideologiczny język. Co
ciekawe, ci, którzy tak robią, nie dostrzegają, że to, co głoszą nie jest
żadnym "czystym racjonalizmem", ani wyrazem "moralności absolutnej", tylko
jest racjonalne i moralne jedynie po przyjęciu pewnych założeń (tak się
składa, że nie podzialanych przez innych, wcale nie mniej od nich
racjonalnych ludzi).

Może taka historyjka:

Wyobraźmy sobie, że na bezludnej wyspie pojawia się 10-ciu rozbitków. Muszą
wspólnie uzgodnić reguły wspólnego życia w okolicznościach, w jakich się
znaleźli. Jeden zgłasza jakąś propozycję, potem drugi, trzeci... Spierają
się, negocjują, w końcu pojawia się perspektywa osiągnięcia porozumienia co
do organizacji życia na wyspie, podziału obowiązków itd. Ale nagle dwóch
dżentelmenów wstaje i powiada: - Wy, cała wasza ósemka, jesteście zbyt
ciemni, żeby decydować za wszystkich. My tu mamy dla was właściwy i jedynie
sprawiedliwy podział obowiązków. Słuchajcie się nas, a skorzystacie na tym.
Działamy dla waszego dobra. Koniec gadania, za nami stoi sprawiedliwość, a
kto tego nie widzi, jest głupcem.

Tak to wygląda uczestnictwo wielu dzisiejszych neoliberałów (jako i
dawniejszych marksistów-leninistów) w sporach politycznych.

:)
Amnesiak