Dnia Wed, 18 Jun 2008 21:35:20 +0000 (UTC), Iwon(K)a napisał(a):

> znaczy zle Was (nauczycieli) ucza na nauczycieli.

Z moich obserwacji uważam, że świetne były tzw. SN-y, przynajmniej osoby,
które znałam po takowych gdy przychodziły do pracy wyróżniały się bardzo na
plus. Sn-y były bardziej nastawione na naukę zawodu, studia bardziej na
kształcenie ;), masa teorii czasem zbędnej, owszem rozwijającej horyzonty
itd., ale mało rzeczy przydatnych w konkretnej pracy nauczyciela.
Kiedyś nowy nauczyciel przychodząc do pracy miał niezłą szkołę- trzy lata
pisania konspektów, częstsze hospitacje. Raz miałam dyrektora (sama już
wtedy nie pisałam konspektów), który wymagał ich złożenia dwa dni wcześniej
po to by nauczyciel mógł ewentualnie nanieść poprawki. Dziś (chociaż to
pewnie zależy od dyrekcji) przychodzi nauczyciel na staż, potem ma przerwę
między jednym, a drugim stażem i nagle okazuje się, że skoro nie ma stażu
to nie ma opiekuna, nie pisze konspektów. Nasza pani z dydaktyki zawsze
powtarzała, że nauczyciel nauczania początkowego powinien codziennie
przyjeżdżać do pracy z taczką pełną pomocy i widzę co mają zgromadzone
koleżanki pracujące wiele lat, a obserwowane prze mnie panie zaczynające
pracę poza kredą nie używają nic.
A co do posiadania własnego dziecka, ja już uczę wiele lat, przeszłam w
oświacie wiele szczebli od samego dołu poprzez stanowisko kierownicze do
różnych form pracy w I-III. Ale odkąd zaczęłam mieć własne dziecko w wieku
szkolnym mam na swoją pracę, na podejście do dzieci jeszcze inne
spojrzenie.
Wiesz, ja nie jestem ideałem, mam świadomość błędów, które popełniłam,
pewnie nieraz moje stanowisko czy zachowanie wydawało się dziecku czy
rodzicowi krzywdzące, mam tego świadomość. Jednak moja praca była tą, do
której dążyłam uparcie, choć był czas gdy wydawało się, że nigdy nie dojdę
do tego miejsca. Uprałam się i robię to co kocham. Bywam zołzą zdarza mi
się zbyt ostro upomnieć dziecko itp., ale nigdy nie odważyłabym się
powiedzieć dziecku, które przyszło z problemem, że teraz ma mi nie
przeszkadzać, ma rozwiązać problem samodzielnie, bo pani..............
stygnie obiad na talerzu. Na słowa, że nauczyciel ma być wzorem dla
dziecka, kobieta zaśmiała mi się prosto w twarz, a ja tylko wymagałam żeby
przychodziła punktualnie na miejsce zbiórki. Itd., itd....Naprawdę byłam w
szoku obserwując, że tacy ludzie trafili do tego zawodu, aż sobie
pomyślałam, że zacznę wierzyć w to, że nieudacznicy wybierają te studia. A
tak naprawdę to mi bardzo przykro :(
--
Elżbieta