On 2019-02-23 08:52, LeoTar Gnostyk wrote:
> Ilona pisze:
>> On 2019-02-21 21:24, LeoTar Gnostyk wrote:
>>> Ilona pisze:
>>>> On 2019-02-21 19:37, LeoTar Gnostyk wrote:
>
>>>>> Byłem  ZMUSZANY przez psychiatrów do udzielania pod presją
>>>>> odpowiedzi na pytanie: Czy jest pan chory?  Czułem cały czas
>>>>> zagrożenie tym, że jeżeli odpowiem, że nie czuję się chory i nie
>>>>> będę brał lekarstw, to mnie zamkną w psychiatryku. A w psychiatryku
>>>>> panuje atmosfera gorsza niż w więzieniu. Szczególnie przemoc
>>>>> psychiczna.  Polecam dlatego ten filmik:
>>>>> https://www.youtube.com/watch?v=MaDyJ69ewuI&feature=
youtu.be&fbclid=IwAR03jzM1MZ-vPFUkcY1Eg11fZIM3YxZdaF
FqkUnVCmu36j1JeikIGl6le94
>
>
>>>> Na pytania o stan swojego zdrowia, odpowiadaj, że nie jesteś
>>>> lekarzem :)
>>>> //chyba, że jesteś.
>
>>> Nie, nie jestem lekarzem, ale miałem i mam z medycyną akademicką wiele
>>> wspólnego. Kiedyś, w zamierzchłych już czasach studiowałem anatomię i
>>> fizjologię w ramach Indywidualnego Programu Studiów na Elektronice.
>>> Jestem inżynierem elektronikiem dość wszechstronnie wykształconym, nomen
>>> omen, we Wrocławiu. Znam się na elektronice, informatyce (nie mylić z
>>> kodowaniem) i komputerach, mechanice, hydraulice, pomiarach, wpływie
>>> szumów na stabilność systemów. Studiowałem tez fizykę a także neurologię
>>> i pedagogikę na potrzeby rehabilitacji syna. Traktuję każdy żywy
>>> organizm jak jeden wielki system sterowania, którym zarządza Umysł
>>> podtrzymywany - niczym software w komputerze - przez materialny mózg.
>>> Umysł i mózg to rozległy system sterowania niczym Internet a pobiera
>>> informacje z doświadczenia fizycznego za pomocą sensorów oraz koryguje
>>> swój stan wewnętrzny i zewnętrzny za pomocą motorów różnej maści. W
>>> każdym systemie sterowania najgrożniejszym czynnikiem wpływającym na
>>> stabilność systemu są zakłócenia, lub ogólniej szum, który uniemożliwia
>>> stabilne działanie systemu (automatu) w zakresie takich wartości
>>> sygnałów z sensorów, które uniemożliwiają wydobycie informacji użytkowej
>>> z szumiącego tła. Jestem więc w pewnym sensie lekarzem, który poszukuje
>>> przyczyn/y powstawania szumu w organizmach; zjawisko to dotyczy nie
>>> tylko ludzi ale my jesteśmy gotowi aby je wyjaśnić dzięki zdolności do
>>> porozumiewania się.
>
>> Ostatnimi czasy, wobec pojawiania się co raz to większej liczby znaków
>> zapytania w zakresie funkcjonowania ludzkiego organizmu, czy szerzej
>> człowieka w ogóle, jako wyłącznie autonomicznego tworu, zarysowuje się
>> nieśmiało pogląd, że człowiek, (i nie tylko), jest częścią większej
>> całości.
>
> Od dawna tak twierdzę. Jako jednostki służymy (S)Twórcy (Bytowi,
> Logosowi, Umysłowi kosmicznemu, Kosmosowi, Świadomości) do dostarczania
> Mu wiedzy o nim samym poprzez nasze indywidualne życiowe doświadczenia,
> które są niepowtarzalne. Dzięki temu gromadzi ten Umysł wiedzę o samym
> sobie w celu kompletnego samopoznania dzięki continuum do którego zbliża
> się dzięki pracy jednostek stosujących... przemoc. Ze stanu kompletnej
> nieświadomości ku pełni świadomości o samym sobie. Przełomem będzie, a
> właściwie już się przełom dokonał, uświadomienie sobie przez ten Umysł
> DLACZEGO dokonywał przemocy i co zmienić by przemoc wyeliminować.
>
>
>> Postulował to juz niejaki Carl Gustav Jung, jako zbiorowa nadświadomość.
>> Łączy sie to bezpośrednio ze współczesną teorią pól morficznych, czy
>> morfogenetycznych a to, bezpośrednio ze strukturami pola, opisywanymi
>> przez Siergieja Łazariewa.
>
> Jak zwał tak zwał. Zamysł jest wspólny: zrozumieć. A Siergieja Łazariewa
> będę musiał poczytać chociaż bardzo mi brakuje czasu na lekturę dodatkową.
>
>
>> tu o polach morficznych, jako elemencie sterowania niewykonalnym
>> metodami cybernetyki/automatyki :
>
> Ja nazywam to Świadomością zbiorową, chyba tak samo jak Jung. A systemy
> techniczne to tylko niedoskonały obraz organizmu Człowieka-Kosmosu,
> które zostały przez nas zbudowane na wzór i podobieństwo nasze. Ludzie
> dochodzili do tych rozwiązań stopniowo obserwując i analizując samych
> siebie w nadziei, że maszyna nas kiedyś zastąpi i uwolni nas od upływu
> czasu pozwalając na działalność stricte umysłową. Byśmy mogli
> wykorzystać w pełni potęgę i możliwości Umysłu zbiorowego (Świadomości
> zbiorowej, (S)Twórcy).
>
>
>> "To jest szpak!
>> Ptak z rodziny szpakowatych.
>> Wiele gatunków żyje na otwartych przestrzeniach i tworzy duże stada.
>> W takim stadzie ptaki zmieniają kierunek lotu jednocześnie,
>> bezopóźnieniowo, nie zderzając się, jakby kierował nimi jeden umysł.
>> Nie jest to już stado pojedynczych ptaków a jeden wielki
>> samoorganizujacy się organizm.
>> Nie istnieje żadna fizyczna możliwość, by każdy jeden ptak, tak szybko
>> zbierał bodzce z otoczenia, przetwarzał je i koordynował swoje ruchy
>> tak aby stado osiągneło tak idealną synchronizacje.
>> Nasuwa się pytanie, co łaczy te ptaki w jeden organizm, co nim kieruje?"
>>
>> dalej tutaj:
>> https://www.youtube.com/watch?v=hoUetu2sdkc&feature=
youtu.be&t=10
>
> Utopia, którą proponuję, jest również takim jednym wielkim organizmem,
> którym rządzi świadomy, odpowiedzialny i twórczy chaos. Bo świadomy
> chaos to najdoskonalsza i najtrwalsza struktura organizacyjna. Powołam
> się jeszcze raz na da Rafała Brzeskiego, który omawia najtrwalsze i
> najtrudniejsze organizacje sił specjalnych. Według niego, i nie tylko
> niego, struktura płaska bez głowy, czyli wszyscy równi i partycypujący w
> organizacji, każdy na miarę swoich możliwości, tworzą samorządną i
> najlepiej uporządkowaną strukturę.
>
> Tak samo jest w rodzinie, podstawowej komórce społeczeństwa. Jeżeli
> każdy dokłada odpowiedzialnie to co ma najlepszego, bez tworzenia
> tajemnic i bez manipulacji, to rodzina przestaje być zaczątkiem
> dysfunkcji a staje się partnerem dla innych rodzin. Nie ma mowy o
> partnerstwie w społeczeństwie jeżeli nie ma partnerstwa w rodzinie. A
> nie ma partnerstwa w rodzinie bez równości płci. I każdy ma robić to co
> potrafi najlepiej - jednym słowem kooperatywa, włączając w to dzieci.
>


Niezmiennie polecam Siergieja Niołajewicza :)
https://docer.pl/doc/xx111
https://docer.pl/doc/xn8c155

Niejednokrotnie po lekturze, choćby pierwszej części, pojawia się u
wielu czytelników zupełnie nowe postrzeganie rzeczywistości, prawie, jak
po grzybkach.
Jestem przekonany, że tezy, które przedstawiłeś powyżej, zobaczysz w
jeszcze innej, perspektywie. Może, nawet uznasz, że istnieją one już od
zawsze, choć w nieco innej, niejawnej formie?

--