Robakks napisał(a):
> "de Renal" <f...@g...com>
> news:8fd76e3f-b2fc-4f31-b4b1-78d30d74ff7c@h2g2000yqj
.googlegroups.com...
> > Robakks napisał(a):
> >> "Robakks" <R...@g...pl>
> >> news:hk7l94$i08$1@inews.gazeta.pl...
>
> >> > Albo alfabet jest obiektywny na zewnątz mnie - OBIEKT reala
> >> > albo jest subiektywny wewnątrz mnie - UROJENIE w umyśle
> >> > Czy Twoje literki są OBIEKTEM czy UROJENIEM? :-)
> >> > Edward Robak* z Nowej Huty
> >> > ~>°<~
> >> > miłośnik mądrości i nie tylko :)
>
> >> Moje literki są obiektem na ekranie i równocześnie urojeniem
> >> w mojej głowie. To co mam w głowie to tego nie widać, dopóki
> >> zamysłu istniejącego w umyśle nie przeleję na obiekt-ekran
> >> i nie wyślę do obiektu-Internetu, a wówczas staje się obiektem
> >> widocznym także dla innych. :-)
> >> Robakks
> >> *°"˝'´¨˘`˙?^:;~>¤<×÷-.,˛¸ c:psf,psp
>
> > Twój tekst nie jest obiektywny ponieważ ja go widzę inaczej niż,
> > rozumiem go inaczej niż ty
> > i każdy tekst stworzy od nowa, cztelnicy stwarzają twojego posta na
> > nowo, tym co mają w swojej świadomości...........
> >
> >
> > Być może jednak największy wpływ na teorię lektury i komunikację
> > literacką miał Ingarden koncepcją miejsc niedookreśleń oraz
> > konkretyzacji dzieł. Pokazał bowiem, a przynajmniej jako pierwszy
> > uczynił jednym z naczelnych postulatów swojej teorii, że czytelnik w
> > akcie lektury dodaje do dzieła wszystko to, czego ono nie zawiera, a
> > czego zawierać nie może, bo jest tworem skończonym, a cechy
> > przedmiotów są nieskończone. Ściślej mówiąc, czytelnik dopowiada
> > te cechy świata przedstawionego, o których nie ma mowy w tekście.
> > Żaden zatem z czytelników nie ma kontaktu z dziełem w absolutnie
> > czystej, schematycznej postaci, ale z jego konkretyzacjami, które
> > sam tworzy, dopełniając owe miejsca niedookreśleń. Dzieło jest jedno,
> > konkretyzacji tyle, ilu czytelników, a nawet więcej, wręcz
> > nieskończona liczba. Ingarden był jednym z tych, którzy jako pierwsi
> > pokazali, że dzieło powstaje dla czytelnika i z myślą o czytelniku, że
> > ożywa dopiero w akcie lektury, że czytelnik aktywnie je współtworzy.
> > Ingarden mówi również, że wobec niektórych dzieło odwraca się
> > plecami, należy poprawnie je odczytywać, wziąć pod uwagę sytuacje,
> > rozgraniczyć świat fikcyjny od rzeczywistości, autora od podmiotu
> > mówiącego, pamiętać o istnieniu niedookreśleń, quasi- sądów
> > i konkretyzacji dzieła.
> >
> >
> > http://www.sciaga.pl/tekst/60085-61-roman_ingarden_c
zym_jest_dzielo_sztuki
>
> Droga koleżanko de Renal ;)
> Gdybyś umiała czytać i rozumiała literki tak jak Vilar, to w Twojej
> ślicznej główce-makówce powstałaby zgodność tych treści, które
> ja przekazuję z tymi treściami, które Ty zacytowałaś autorstwa
> Ingardena.
> Przytoczę dwa zdania na dowód. Zdanie 1-sze:
> Ingarden
> Dzieło jest jedno, konkretyzacji tyle, ilu czytelników, a nawet więcej
> Robakks:
> Dzieło JEST jedno, a odwzorowań ISTNIEJE tyle, ilu czytelników, a
> nawet więcej
> - to w przykładzie słonia, który JEST jeden i wielu obrazów słonia
> ISTNIEJĄCYCH w świadomości widzów na trybunach.
> Zdanie 2-gie:
> Ingarden
> ...należy ... rozgraniczyć świat fikcyjny od rzeczywistości,
> Robakks
> Rzeczywistość fizyczna JEST, a rzeczywistość psychiczna ISTNIEJE
> - Ingarden mówi "co należy zrobić" a Robakks pokazuje "jak to zrobić"
>
> * * *
> Draga koleżanko de Renal :)
> Słoń (post), na którego patrzysz - JEST jeden i jest obiektem
> Słoń (post), który postrzegasz - ISTNIEJE w Twojej jaźni i jest
> falsyfikatem obiektu. Treści przekazywane w poście - SĄ domysłem
> opartym na pamięci, skojarzeniach i zrozumieniu.
> Wiesz już czym różni się świat fizyczny, od świata psychicznego? :-)
> Jeśli stworzysz dzieło sztuki: ryżego chuja przyklejonego do krzyża,
> to to dzieło JEST obiektem, natomiast interpretacje ISTNIEJĄ.
> Ktoś tam dopatrzy się profanacji symbolu religijnego, ktoś inny
> postrzeże kult męskości, ktoś inny głupotę samca alfa, jeszcze
> ktoś inny satyrę na obyczaje itd. itd. itd
> Jesteś de Renal fajna laska i masz duszę artysty, ale nie rób z siebie
> słodkiej idiotki i przyznaj wprost: że dzieło (obiekt) JEST jedno,
> a interpretacji (odwzorowań) ISTNIEJE wiele.
> Tak właśnie tworzy się porozumienia, gdy ludzie wymieniając się
> myślami stwierdzają to samo: 2+2=4 bo takie nazwy człowiek rozumny
> nadał konkretnym ilościom i relacjom.
> Czego Ci brakuje w tej układance?
> Brakuje Ci wiary, że słowa mają desygnaty?
> Mają i znasz tysiące takich słów prawdy: woda, ogień, powietrze.
> Hejka! :-)
> Edward Robak* z Nowej Huty
> ~>°<~
> miłośnik mądrości i nie tylko :)

Tak właśnie dzieło potrafi odwrócić się od osoby cztającej, bo osoba
czytająca zero rozumie z tego jakie błędy popełnia interpretując
dzieło, czego jesteś dokładnym przykładem, nie masz dostępu do jego
obiektywnej racji, jest tylko przedmiotem-fenomenem w twojej i innych
świadomości
, więc każdy widzi go inaczej, czego sam jesteś przykładem .