> > > Użytkownik "puciek2" <p...@N...gazeta.pl> napisał w wiadomości
> To teraz ja sobie trochę poprojektuję. Oczy, o których piszesz ja odbieram
jako
> stan (nieco odmienny niż zwykle u mnie) świadomości. Polega on na głębokim
> kontakcie ze swoimi uczuciami i ich rozumieniu oraz odbieraniu środowiska
w
> kontekście tej świadomości. Takie stany miewam niestety bardzo krótko.
> A przeszkadzają mi w tym np. takie moje wewnętrzne paradygmaty, o których
> pisałem w poście rozpoczynającym ten wątek.
> Powiedz mi czy projektujemy podobnie ?
>
>
> pozdrawiam,
> puciek.

Oczy o których piszę ja to raczej nie stan, ja odbieram je jao siłę
wewnętrzną, która daje mi sens życia, dzięki której chce mi się żyć,
funkcjonować, istnieć. Jednak jakby na to dłużej popatrzeć projektujemy
podobnie, bo owa siła nawiedza mnie właśnie wtedy, kiedy dobrze i bez
żadnych ozdobników odbieram uczucia i otaczające mnie środowisko. Poprostu
kiedy rozumiem świat a raczej nie ciąży mi on, gdyż dostrzegam go w jego
pierwotnej formie, kiedy wchodzę w harmonię z własnym ja, ale do tego
konieczne mi jest pogodzenie się z otaczającym mnie środowiskiem. Więc chyba
jednak projektujemy podobnie. Co myślisz?