in article 3...@n...home.net.pl, Monisia_ at s...@p...pl wrote on
23-03-01 11:21:

>
> Użytkownik Joanna <r...@p...onet.pl> w wiadomooci do grup dyskusyjnych
> napisał:
>
>> I w podobnym nurcie - nie wiem, czy czytaliscie ostatnie "Wysokie
> bcasy" -
>> bardzo podobala mi sie szczerosc, z jaka o swojej depresji napisal
> Wojciech
>> Tochman we "wstepniaku" i to, ze nauka, ktora wyniosl brzmi tak:
>> "Trzeba zyc przede wszystkim dla siebie, potem dla innych. To, co czlowiek
>> robi - niech robi dla siebie, potem dla innych. Niech pokocha najpierw
>> siebie - potem innych. A kiedy cos mu sie zawali - bedzie obok niego ktos
> mu
>> najblizszy: on sam."
>
> Jest to przepiekna mysl.
> Natomiast mam pytanie: co ma zrobic z ogromnym pokladem milosci, która jest
> w niektórych z nas i chec obdarowywania nia innych jest bardzo silna. Taki
> czlowiek, zyje dla innych.
>
Wiesz - pewnie mozna to spozytkowac w hospicjach, domach dziecka i w innych
miejscach, gdzie jest ogromny deficyt milosci. Ale to takie trudne, wrecz
heroiczne, bo kazdy w sumie chcialby miec ta jedna osobe do kochania
miloscia erotyczna, a nie tylko miloscia blizniego.
J.