Trzeba pamiętać, że model mat. może być utworzony
na podstawie analizy podstaw teoret. zjawisk zachodzących
podczas pracy takiego podzielnika.

Jeżeli jednak nie są znane podstawy teoret. lub zjawiska
są szczególnie złożone to można postępować inaczej, tj.
1) utworzyć model jakościowy;
2) opracować plan doświadczeń;
3) zrealizować ww. plan;
4) zanalizować wyniki;
5) skonstruować funkcję aproksymującą obiekt badań;
6) usiłować stworzyć model matematyczny.

Przejście od etapu 5 do 6 to najcześciej poważna
praca naukowa - to nie są żarty i jest graniczące z zerem
prawdopodobieństwo, że tu ktoś go przedstawi.
Dlaczego?
Dlatego, że jest wiele czynników, które mogą
wpływać na wskazania podzielnika i to w dość
skomplikowany sposób.

Tobie jednak wystarczy tylko, a zarazem aż,
funkcja aproksymująca wskazania podzielnika od tego i owego.
Taka funkcja nie tłumaczy co, jak i dlaczego
ale pozwala np. eksperyment komputerowy - symulację
i optymalizację.

Od razu mówię - ja takiej funkcji nie znam ale przepis
na jej uzyskanie masz powyżej :))

Zanim jednak zabierzesz się do jej wyznaczania
to przeanalizuj normę EN-835:1994.
Sporo to wyjaśni, ja tylko zacytuję jej fragment.

"Wartość zużycia jest otrzymywana z wartości wskazywanej
pomnożonej przez współczynniki oceny, szczególnie
przez współczynniki dotyczące nominalnej mocy cieplnej grzejnika
i kontaktu cieplnego między nim a podzielnikiem."

i dalej

"Wartość zużycia jest zatem wynikiem pomiaru, zawierającym
właściwości przyrządu pomiarowego, powierzchni grzejnika,
dalszych warunków brzegowych, a także dodoatkowo niepewności
współczynników oceny i montażu."

PS.
Te ampułki to wcale nie muszą być kapilary.
Muszą spełniać określone warunki szybkości parowania
- jest to opisanie w ww. normie i znajomość jej
jest moim zdaniem warunkiem koniecznym
dalszych rozważań na zadany temat.