Użytkownik "Duch" <n...@n...com> napisał w wiadomości

>> Kiedyś byłem bardzo pobożnym katolikiem,
>> (Do momentu spotkania ksiedza, który był niewierzący
>> ,a mszę traktował jak teatr.)
>
> To dziwna ta Twoja wiara jesli zmieniles ja od spotkania jednego zagubionego
ksiedza :)
> Inna sprawa ze takie podejscie jest klopotliwe bo gdy zostaniesz wyznawca
czegos-tam,
> i spotkasz jednego sprzeniewierce to bedziesz od razu zarzucał swoje wyznanie.
>
> Ale ja to rozumiem - problem jest dosc ciekawy i czesto spotykany.
> Po prostu w dzisiejszych czasach ludzie czuja presje swojego wizerunku
> w oczach innych. Chca zeby ich religia, przynaleznosc spoleczna byla
> kryształowo czysta - jesli ma jakies nawet drobne wady ktore moga
> ja wystawic na niesprawiedliwa krytyke - wtedy czuja sie
> gorsi w oczach innych i porzucaja swoją przynaleznosc. Do religii, do
> swojej tozsamosci (kobieta - matka).
>
> np. kobieta ktora slyszy ze jest kurą domowa bo zajmuje sie dziecmi,
> ta kobieta otrzyma negatywny wizerunek siebie i nie bedzie chciala juz
> zajmowac sie dziecmi. Zostala negatywnie okreslona.
>
> Mysle ze to rowniez dotyczy Ciebie i -zauwaz- ma malo wspolnego z religia,
> a raczej to problem tozsamosci we wspolczesnym swiecie.


Jest chyba wiele slusznosci w tym co napisałeś.
Pominąłeś jednak dwa aspekty nie zdajac sobie z nich znaczenia
najwyraźniej sprawy.
1. Wiara w Boga nie musi wiazać się z Kościołem rzymskokatolickim
...bo niby czemu ? To jedna z kilkudziesieciu sekt chrześcijańskich
i to bynajmniej nie najpopularniejsza. Np. protestantyzm jako
bunt przeciw watykańskiej obłudzie lepiej mi odpowiada.
Ponadto istnieją setki wiar w Boga, a próby narzucania
mi średniowiecznych poglądów na temat aborcji, religi w szkole,
spowiedzi "na ucho" itd. zwyczajnie mi nie odpowiadają.

2.Dla mnie Kosciół jest agenturą watykańską i nie widzę
powodu sie z nim utożsamiać. Szczególnie, że moi przodkowie
zapłacili wysoką cenę za to by się w Polsce szarogęsił.(X-XII w).