W dniu 2011-01-09 22:05, Chiron pisze:
> Użytkownik "Stalker" napisał w wiadomości grup
> dyskusyjnych:igcp81$5s8$...@n...dialog.net.pl...
>
> W dniu 2011-01-09 16:17, Chiron pisze:
>
>> Napiszę Ci tak: spotkanie 2 ludzi jest spotkaniem LUDZI. Ty mi
>> proponujesz spotkanie panaboga Stalkera z Chironem niewiadomokim. Samo
>> to jedno zdanie- ostatnie- o tym swiadczyć może.
>
> Chiron, ja ci nie proponuję żadnego spotkania :-)
> ====================================================
=================================
>
> cytuję:
>> Możemy się spotkać jak dwoje prawdziwych ludzi.
>
> Chłopie, my się tak spotykamy :-) Się spieramy, nie zgadzamy,
> dyskutujemy...
>
> Trochę to niespójne, nespa?
>
>
>
>> Nie bierzesz pod uwagę niczego praktycznie, co napisałem.
>> Masz swój pomysł- i wyłącznie jego się trzymasz.
>
> Chiron - dyskutujesz ze mną w sprawach, które wymagają chłodnej głowy i
> rozsądku. Sprawach dotyczących polityki, historii, i innych tego typu
> rzeczy. Próbujesz rozmawiać emocjami w sprawach, które wymagają logiki i
> analizy...
>
> Nie pamiętam, żebyśmy rozmawiali na tematy osobiste, prywatne, rodzinne,
> w których wymagana byłaby empatia czy np. osobiste emocjonalne
> zaangażowanie.
>
> Po czym ty oceniasz moją inteligencję emocjonalną jako niską, tylko na
> podstawie tego, że nie używam języka emocji tam gdzie go nie powinno
> być. W dodatku kompletnie IMO nie rozumiejąc pojęcia inteligencja
> emocjonalna, bo dla mnie np. w jej skład wchodzi umiejętność panowania
> nad emocjami tam gdzie jest to konieczne. Inteligencja emocjonalna to
> nie jest sam fakt POSIADANIA emocji, ale też umiejętności ich wyrażania
> i rozumienia. I w mojej ocenie właśnie ty (paradoksalnie) legitymujesz
> się niskim ilorazem emocjonalnego IQ
> ====================================================
=================================
>
> Moim zdaniem- gonisz w piętkę. Wciąż wracasz do sytuacji, w której dałem
> się ponieść emocjom, i napisałem Ci trochę przykrych rzeczy. Jak
> mniemam- niewiele to dla Ciebie znaczy, że Cię przeprosiłem. Wciąż do
> tego wracasz. I tak naprawdę- takie mam przekonanie- to jest tematem
> tego Twojego pisania powyżej, czyż nie?
>
>> Tak_się_nie_spotkasz_z_nikim.
>
> Tak się nie spotkam Z TOBĄ. I nawet nie zamierzam. Jeśli rozmawiam z
> Tobą np. o analizie lotu prezydenckiego TU154, to naprawdę nie ma
> potrzeby, żebym wiedział czy np.żona Cię bije i czy powinienem Ci z tego
> powodu współczuć, czy nie...
> ====================================================
=================================
>
> Proponuję, żebyśmy- choć na kilka dni- odłożyli temat tego feralnego TU.
> Zgadzasz się?
>
>> Pamiętasz- pisałem Ci o POKORZE- a to wyklucza np wykpiwanie. Mnie to
>> nic nie robi- jednak oddala nas od siebie jako ludzi.
>
> Chłopie, nie zasłaniaj się pokorą, jak dudy smalone sadzisz....
>
> ====================================================
=================================
>
> Jak wyżej. Zostawmy już tego TU. Po prostu- skoro to jest temat, na
> który trudno nam się porozumieć- to jaki widzisz sens w nawracaniu do
> niego? Ja wyraziłem się jasno- napisałem Ci, co sądzę o tym ciągłym
> nawracaniu: wchodzisz w rolę ofiary. Starasz się pokazać, jaki ja jestem
> zły a Ty dobry, biedny i pokrzywdzony. Tak to widzę. A Ty?

No bez jaj. Nie rób z tata wariata :-)

NIE WRACAM do sprawy TU i nie ma czego odkładać. To jest po prostu
przykład. Równie dobrze mógłbym wpisać np. "stosunki polsko-niemieckie",
czy coś innego. Jeszcze raz: w sprawach, które wymagają analizy i logiki
w rozmowie z tobą przychodzi taki moment, kiedy nawet nie to, że w tobie
biorą górę emocje, ale po prostu próbujesz przenieść ją na tory jakiejś
pseudo-analizy moich emocji. A to, że pewnie chcę wyjaśnić jakieś
zatargi z ojcem, albo ktoś mi płaci...

Próbujesz pomieszać, czy też połączyć rzeczy, których się nie miesza.
TOBIE emocje przeszkadzają w sprawach, które wymagają chłodnego
podejścia, a nie MNIE racjonalność broni przeżywać emocje

Ani nie jestem biedny, ani pokrzywdzony. Po prostu nie odnajduję w tobie
merytorycznego partnera do rozmowy :-)

Parafrazując malkontenta: Czy zbytnia "emocjonalność" (nie mogę użyć tu
pojęcia IQ, bo to nie jest wskaźnik WIELKOŚCI posiadanych emocji) może
przeszkadzać w racjonalnym odbiorze świata?

Stalker