Jest tylko jedna niekończona rzeczywistość, wspólna dla wszystkich.
Ty zaś odbierasz jej pewien niewymierny fragment, przejawiający się w
twojej świadomości. I to jest twój świat.

Nauka dyktuje ci tylko to, co wynika z empirycznie potwierdzalnych
korelacji, dostępnych ludzkiemu poznaniu. Natomiast nieskończony ciąg
warunkujących je podwalin pozostaje zawsze i niezmiennie poza
granicami poznania.

Dlatego wszystko co wiesz odnosi się tylko i wyłącznie do otaczającej
cię skali lokalnej i pozostaje wiecznie warunkowe w świetle szerszego,
nieznanego ci kontekstu.

Dlatego też ostateczna natura rzeczywistości, czyli jej pierwotne,
najbardziej podstawowe cechy, są ci całkowicie nieznane - bez względu
na domysły na ich temat, na które być może się silisz.

==============================

Jednakże, COŚ musi stanowić pewną esencjonalną naturę rzeczywistości,
dzięki której jest ona taka a nie inna. Rzeczywistość musi posiadać
JAKĄŚ wstępną zasadę, na której opierają się jej wszelkie wtórne
przejawy.

Świadomość wskazuje jednoznacznie, że MUSI być coś, co stanowi
nadrzędne prawo, warunkujące wszystko pozostałe. Pewien wymiar spaja
wszelką różnorodność i tworzy w ten sposób jedną całość, która jest
wszechbytem. Istnienie BOGA jest więc w stu procentach absolutną,
logicznie konieczną i niezaprzeczalną oczywistością.

Bóg to niewątpliwie fundament oraz istota wszelkich form i przejawów
rzeczywistości. Jednakże, nasze asercje co do tego JAKI Bóg jest to
już bezpodstawne domniemania - czym bardziej konkretne, tym bardziej
naiwne.

==============================

W związku z tym, że Bóg to nieskończoność poza zasięgiem ludzkiego
poznania, wszelkie nasze na Jego temat domysły to nic innego niż WIARA
- w odróżnieniu od wiedzy. Cokolwiek byś o Bogu nie twierdził jest
niewykluczone, lecz empirycznie nie do potwierdzenia.

Masz oczywiście absolutne prawo aby ustanawiać osobistą relację z
Bogiem w oparciu o własne, subiektywne przeświadczenia, wypływające z
twojej pierwotnej natury. W ten sposób możesz domniemywać o Bogu
wszystko to, co dyktuje ci najbardziej dogłębna intuicja
(oczywiście, dopiero po odrzuceniu wpojonych ci a priori
koncepcyjnych dyktatów na temat Boga, świata).

I choć prawdopodobnie twoje na ten temat przeświadczenia będą się w
znacznym stopniu pokrywały z tym co na tym samym szczeblu odczuwają
inni, to jednak nie powinieneś narzucać im własnych o tym przekonań
poprzez żadną argumentację.

A to dlatego, że bez względu na wspólne źródło pierwotnych doznań,
indywidualne sposoby wyrażania naszych najbardziej podstawowych odczuć
nie są zbieżne. Wręcz przeciwnie, ujęcia subiektywnych odczuć w
kategoriach obiektywnych pojęć są wielorakie i wiodą do nieporozumień
i konfliktów.

Nie potrafimy uznawać głoszonych językowo tez jako przenośni oraz
zbieżnych, alegorycznie wyrażanych przybliżeń, które uzupełniają się
wzajemnie. Czynimy odwrotnie: przekazywane nam symbole, abstrakcje i
podobieństwa odbieramy dosłownie, jako wykluczające się konkrety - i
skaczemy sobie w ich imię do gardeł.

==============================
4...




AW


**************************
...mind over matter
content over form
gist over glitter
exception over norm...
**************************
http://cmncore.org/pol/Lista1.htm


.