de Renal pisze:

> Skupiając się na sobie jesteś w rzeczywistości konkretu[ ludzie z krwi
> i kości], wchodzisz w reakcję z nimi, ale nimi nie jesteś , zawsze
> bierzesz udział w życiu i na twój udział masz zwrot informacji,
> obserwujesz siebie i informację. Dlatego będą skupiona na sobie lepiej
> zobaczysz innych. Za to pomijając siebie i oddając się jakieś nauce,
> arbitralnym wzorom, ten ciąg interreakcji między tobą a innymi
> blednie, zamiast wiedzieć co się dzieje nakładasz jakąś teorię i
> wtenczas ludzie nie czują się zbyt pewnie, zresztą ty też. Przestajesz
> siebie rozumieć i tym samym informację która do ciebie dociera.

Glob, ale co Ty tu wyjeżdżasz z naukami i wzorami. Ja pisałam o
skupieniu się na drugim człowieku podczas relacji z nim. O tym, co
polega na słuchaniu, pamiętaniu, tworzeniu jakiegoś obrazu tego
człowieka w swoich myślach, rozumieniu itp.

Ewa